. . موفقیت سازمانها به کارکنان آنان بستگی دارد ، رقابت پذیری و بقای یک سازمان بستگی دارد به داشتن نیرو های کاری مناسب در پست های مناسب و اتخاذ تصمیم درست در زمان مناسب . برنامه ریزی های منابع انسانی سازمان در گرو ارزیابی نیاز های حال و آینده در سازمان میباشد که باید با تکیه بر منابع موجود و منابع احتمالی آینده انجام پذیرد . تمامی سازمانها به نیروی انسانی به عنوان عامل کلیدی موفقیت یا عدم موفقیت سازمان توجه میکنند . و مدیران تلاش میکنند که در نیروی کار خود انگیزه ای ایجاد نمایند تا در ضمن ایجاد احساس سربلندی و خوشنودی در پرسنل ، سازمان نیز قادر باشد از تمام ظرفیت خود و مهارت های موجود و دانش و تخصص های افراد برای دست یافتن به هدف های والای خود استفاده ببرد. در طول دهه های اخیر مدیریت کارراهه های شغلی و برنامه ریزی برای آن از پیش رو ترین حوزه های مدیریتی منابع انسانی بوده است . از نظر تصمیم گیرنده های سازمانها مدیریت مسیر شغلی چند هدف بارز و مهم را دنبال مینماید .
1- با ترسیم فرصت های پیشرفت برای پرسنل و کارکنان برای آنان انگیزه و روحیه بوجود می آورد.
2- ماندگاری در سازمان و تلاش برای رسیدن به اهداف کارراهه شغلی خویش را در نیروی کار تشویق و تقویت مینماید.
3- پرسنل را به بهره گیری از موقعیت های توسعه شغل از قبیل آموزش و بهبود عملکرد تشویق مینماید .
4- در عین حال به سازمان این امکان را خواهد داد تا روابط میان شغلی را شناسایی و از این طریق کارکنان شایسته را برای پیشرفت های شغلی متناسب با توانایی ها شناسایی کند.
نسرين رضاجو
دیدگاهتان را بنویسید