دولت‌ها مشتری‌های بزرگ و پرسودی هستند. نرم‌افزارهای دولتی اغلب تاریخ گذشته‌اند یا زیرساخت و پشتیبانی مناسبی ندارند که این مسئله آنها را از جوانب گوناگون در خطر رخنه‌های امنیتی مختلف قرار می‌دهد. هر استارتاپی که بتواند سیستم‌های امنیتی و به‌روزی برای جلوگیری از این رخنه‌ها در دستگاه‌های حکومتی ایجاد کند، همواره و برای هر دولتی مورد نیاز است.
۱۱. واقعیت مجازی و واقعیت افزوده
به نظر می‌رسد همینجاست اما در واقع اینجا نیست! واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) هنوز برای مردم آنقدر ترسناک به نظر می‌رسد که به عنوان یک محصول روزمره از آن استفاده نمی‌کنند. شاید همه‌ی ما چند باری افرادی را دیده‌ایم که در حال تجربه این فناوری بوده‌اند و صدای فریادشان را شنیده‌ایم یا بر زمین افتادن‌شان را شاهد بوده‌ایم و اینها فقط بخش کوچکی از این فناوری را در بر می‌گیرند. هر استارتاپی که بتواند ترس مردم از این فناوری را بریزد و آن را بیشتر کاربردی جلوه دهد، ارزش سرمایه‌گذاری دارد.
۱۲. علم
امروزه فقط دانشگاه‌ها و کمپانی‌های بزرگ می‌توانند پژوهش‌های بزرگ علمی را متقبل شوند که گاه هم با شکست روبه‌رو می‌شوند. چرا مراکز تحقیقاتی مستقلی وجود نداشته باشد؟ مثلا مراکزی که بودجه‌ی آنها به شکل یک سرمایه‌گذاری جمعی و از طرف مردم تامین شود!
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید