۱. قرارداد لیسانس ممکن است انحصاری یا غیرانحصاری باشد. قرارداد انحصاری به این معناست که لیسانس‌دهنده حق ندارد به فرد دیگری به‌جز لیسانس‌گیرنده -معمولا در یک قلمرو مشخص- قرارداد منعقد کند. به عنوان مثال اگر شرکت الف یک قرارداد انحصاری با مک¬دونالد منعقد کرده باشد که در تهران یک شعبه رستوران بزند، مک¬دونالد حق نخواهد داشت که در شهر تهران با افراد دیگری هم قرارداد لیسانس ببندد. قرارداد غیرانحصاری هم همان‌طور که از نام آن پیداست این نوع محدودیت را برای لیسانس‌دهنده ایجاد نمی¬‌کند و او می‌تواند به هر میزان و در هر کجا که مایل باشد به سایرین لیسانس بدهد.
۲. مهم‌ترین بخش یک قرارداد لیسانس انتقالِ اطلاعات و دانش فنی به لیسانس‌گیرنده است. به موجب این قرارداد لیسانس‌دهنده یا دارنده‌ی حق باید همه‌ی دانش فنی، اطلاعات و حتی اسراری را که برای تولید محصول یا ارائه‌ی خدمتِ مورد نظر ضروری است، به لیسانس‌گیرنده منتقل کند. علاوه بر این غالبا در قرارداد‌‌های لیسانس شرطی برای ارائه‌ی خدمات فنی و مهندسی در طول مدت قرارداد (مثلا با اعزام دو جانبه کارشناس و متخصص) و حتی بعضا شرطی برای آموزش نیروی انسانی لیسانس‌گیرنده وجود دارد.

 

کلمات کليدي : ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *