خانواده‌ی ثروتمندی با قصد تعویض مبل‌های کهنه‌ی خود، آنها را در کوچه می‌گذارند بدون اینکه برایشان اهمیت داشته باشد شخص دیگری پس از آن، مالک این مبل‌ها خواهد بود یا خیر. در این حالت مالکیت این خانواده نسبت به این مبل‌ها از بین خواهد رفت و این مبل‌ها تبدیل به اموال بدون مالک می‌شود که اشخاص دیگر می‌توانند آنها را به مالکیت خود درآورند. در همین مثال اگر این خانواده به علت کهنه شدن مبل‌ها از استفاده‌ی آنها چشم‌پوشی کنند و آنها را در انبار یا گوشه‌ی حیاط خانه قرار دهند نمی‌توان گفت که از این مبل‌ها اِعراض کرده‌اند چون قصد اِعراض ندارند. به همین علت هیچ شخصی نمی‌تواند این مبل‌ها را از انبار یا گوشه‌ی حیاط بردارد و مورداستفاده‌ی خود قرار دهد.

در اثر اِعراض، مالکیت شخص نسبت به اموال خود ساقط می‌شود و از آن پس مال تبدیل به مال مباح و بلا‌مالک می‌شود. مباح و بلامالک شدن مالک این حق را برای دیگران به وجود می‌آورد که بتوانند این مال را به مالکیت خود درآورند. در این حالت اِعراض‌کننده دیگر نمی‌تواند این شخص را وادار کند که مال را به او برگرداند زیرا با اِعراض، مالکیت او نسبت به این مال از بین می‌رود و دیگر هیچ حقی نسبت به آن ندارد.

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *