اِعراض ازلحاظ لغوی به‌معنای روی گردانیدن و رها کردن است و در اصطلاح حقوقی به حالتی گفته می‌شود که شخص، از مالکیت خود نسبت‌به اموالش صرف‌‌نظر می‌کند و به‌عبارت بهتر از اموال خود روی می‌گرداند. در اِعراض شخصی که از مالکیت نسبت‌به اموال خود روی می‌گرداند، قصد ندارد که مالکیت آن را به اشخاص دیگر انتقال دهد، بلکه فقط می‌خواهد که پس از اِعراض، دیگر نسبت‌به این مال، مالکیت نداشته باشد.
علاوه‌براین، اعراض از عوامل و اسبابی است که به‌شکل ارادی مالکیت اشخاص را نسبت‌به اموال ازبین می‌برد و باید کاملا ارادی و با قصد اسقاط مالکیت واقع شود. اگر شخص صرفا به‌خاطر کهنگی یا بی‌مصرفی یک مال از استفاده‌ی آن چشم‌پوشی کند، نمی‌توان گفت که او از مالکیتی که نسبت‌به اموال خود داشته، اِعراض کرده است، زیرا اِعراض باعث می‌شود که مالکیت افراد نسبت‌به اموالی که دارند ازبین برود و به همین خاطر باید مالک به‌طور صریح قصد داشته باشد که دیگر نسبت به اموال خود مالکیت نداشته باشد و نه اینکه نخواهد از آنها به دلایل مختلف استفاده کند.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید