در طول سال‌ها مشخص شده که آدم‌ها به‌خاطر مدیران، شرکت‌ها را ترک می‌کنند، نه به‌خاطر خود آن شرکت. دلیلی که پشت این قضیه است، مدیرانی هستند که روی فرایند و نتایجش تأکید و تمرکزِ زیادی دارند. این ویژگی بیشتر جلوی توانمندی را می‌گیرد. وقتی پای ترسیدن از انجام حرکت بزرگی پیش می‌آید، کارمندان نباید حس کنند، دست‌شان بسته است. هر قدر کارمندان نسبت به اقدامات‌شان حس بهتری داشته باشند و حضورشان همراه با تأثیر مثبت باشد، نزدیکی به کارفرمایشان را بیشتر حس می‌کنند. این امر از مدیریت آغاز و به صدا و چهره‌ی سازمان تبدیل می‌شود. وقتی پای گرفتن تصمیمات و دادن وظایف مهم به‌میان می‌آید، هر قدر مدیری آزادتر باشد، کمتر روی استراتژی و عملیاتی تمرکز می‌کند که باید در برنامه ریزی کسب‌وکار عمل کند.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید