الگوبرداری ابزاری است که موجب بهبود عملكرد از راه تعیین و شناسایی بهترین عملكرد، در حوزه‌های مختلف سازمانی می‌شود. بر این اساس مدیران عملكرد محصولات یا فرایندهای خود را، با عملکرد رقبای خود و یا با بهترین عملکرد موجود در صنعت و یا با سایر فرایندهای دارای ماهیت یكسان در داخل شركت خود، مقایسه می‌كنند.
هدف از الگوبرداری، یافتن نمونه‌ای از بهترین عملكردها و درك فرایند‌هایی است كه چنین عملكردهایی را موجب شده است. شركت‌ها عملكرد خود را با الگو قراردادن بهترین عملكردها و متناسب كردن آنها با شرایط شركت خود، اصلاح كرده، بهبود می‌بخشند. در واقع الگوبرداری به معنی تقلید از عملكرد بهترین شركت‌ها نیست، چراکه فرایند بهبود در این روش، از راه نوآوری اتفاق می‌افتد.
متدولوژی
اجرای فرایند الگوبرداری شامل گامهای زیر می‌شود:
انتخاب یك كالا، خدمت یا فرایند برای الگوبرداری،
تعیین شاخص‌های كلیدی عملكرد،
انتخاب یك شركت یا بخشی از یک شركت برای الگوبرداری،
جمع‌آوری داده‌های عملكرد،
تحلیل داده‌ها و شناسایی فرصت‌هایی برای بهبود،
تعریف بهترین عملكرد، تعیین هدفهای منطقی و اطمنیان از پذیرش الگو توسط كاركنان شرکت.
كاربردهای الگوبرداری
شركت‌ها در موارد زیر از الگوبرداری استفاده می‌كنند:
بهبود عملكرد: با استفاده از الگوبرداری، روشهایی برای بهبود كارآیی فعالیتهای عملیاتی و نیز طراحی محصولات مشخص می‌شود.
تعیین جایگاه هزینه‌ای شركت: الگوبرداری موجب آشكار شدن ساختار هزینه‌ای شركت شده، فرصت‌هایی برای بهبود فراهم می‌سازد.
كسب مزیت استراتژیك: الگوبرداری كمك می‌كند تا عواملی كه موجب ایجاد مزیت استراتژیك برای شركت می‌شوند، مورد تاكید و توجه قرارگیرند.
فزایش نرخ یادگیری سازمانی: الگویابی موجب می‌شود تا ایده‌های جدید به شركت وارد شده، فرایند به اشتراك‌گذاری تجربهها ساده شود.
مصطفی کرمانی
دیدگاهتان را بنویسید