اما چرا دولت های جهان سوم بابت SKD، CKD به شهروندان تخفیف می دهند. فکر می کنم شخص ساده ای در جهان سوم دهها سال پیش نشسته و فکر کرده که مثلاً اگر پول ساخت یک ماشین عدد 100 باشد لابد مثلاً 80 تای آن پول مواد اولیه بوده و 20 تا پول کارگر. و چون دستمزد کارگر در کشورهای اروپا و امریکا زیاد است اگر ما این جنس را بصورت قطعات به کشورمان بیاوریم بجای 100 واحد 80 واحد می دهیم سپس از کارگر خودمان برای مونتاژ استفاده می کنیم که بجای 20 واحد 5 واحد حقوق می گیرد. پس این کار چند حسن دارد:

1- ماشین بجای 100 برایمان 85 تمام می شود

2- برای کارگران کار ایجاد می کنیم

3- کارگر متخصص فنی بوجود می آوریم

در واقع بجز شماره یک دو فرضیه دیگر درست بود. برای کارگران کار ایجاد می شد و کار متخصص فنی بوجود می آمد ولی تئوری شماره یک غلط از آب درآمد زیرا هزینه بسته بندی تمام قطعات و حجم اشغال شده گاه از حجم خود ماشین متجاوز است و در نهایت ممکنست که این قطعه همان 100 واحد بصورت مجزا فروخته بشود و 20 تای اضافه صرف بسته بندی و حمل بشود.

کلمات کليدي : ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *