ماشینی که CKD یا SKD وارد می شود ممکنست در واقع 110 تمام بشود زیرا شما باید مخارج کارخانه و ابزار خود را نیز علاوه بر کارگر حساب نمایید. از سوی دیگر دولت ها به شما تخفیفات مالیاتی می دهند که این ممکنست جبران 10 واحد ضرر اضافه را بنماید. یعنی در نهایت خرج ماشین برای شما همان 100 می شود ولی در مملکت کار بوجود آمده و کارگر متخصص نیز تربیت شده است.
در ایران برای ورود یک ماشین CBU جدید ابتدا شخص باید نمایندگی رسمی آنرا بگیرد. سپس باید مدارک یورو 5 آن ماشین را ارائه دهد و پنج تعمیرگاه برای سرویس دادن در نقاط مختلف ایران بزنید. پس از تصویب ماشین توسط ادارات مختلف این ماشین بصورت CBU اجازه ورود می یابد و نه تنها وارد کننده اصلی بلکه هر احدی می تواند ماشین را وارد کند و اغلب زحمت را نمایندگی ها می کشند و سود را ماشین فروش ها و وارد کنندگان انفرادی می کنند. قانون عجیبی است که هدف این بوده که رقابت آزاد بوجود بیاورد ولی در عمل باعث ضرر نمایندگان و سود دلالان وارد کننده می شود.
حالا اگر نمایندگی اقدام به ورود SKD بنماید بلافاصله می تواند جلوی دلالان را بگیرد زیرا دیگر اجازه ورود CBU به کسی داده نخواهد شد و هدف حمایت از تولید کننده است. حمایت از تولید کننده نیز خوبست ولی فراموش نکنیم که هدف نهایی حمایت از مصرف کننده است و مصرف کننده ایرانی نزدیک به پنجاه سال است که بخاطر حمایت از تولید کننده مزه سوار شدن به ماشین خوب و ارزان را فراموش کرده است.
مجيد وهابيان طهرانى
دیدگاهتان را بنویسید