نقشه‌های سفر براساس خصوصیات محتوایی، بنابه استفاده‌ای که دارند، با یکدیگر متفاوت‌اند، اما آنها عموما از یک مدل کلی پیروی می‌کنند که شامل قسمت‌هایی برای «زاویه‌ی دید»، نقشه‌ی تجربه و چشم‌اندازهایی است که در طول این فرایند پدید آمده‌اند.
منطقه الف: قسمت زاویه‌ی دید شروط نقشه را با مشخص‌کردن یک نفر (۱) و یک داستان(۲) تعیین می‌کند.
منطقه ب: قلب نقشه، تجربه‌ی تصویرسازی‌شده است که معمولا در قسمت اصلی سفر (۳) قرار می‌گیرد. به‌کمک تحقیقات می‌توان اقدامات (۴)، فکرها (۵) و تجربه‌ی احساسی کاربر (۶) را به‌صورت نقل‌قول یا ویدئو اضافه کرد.
منطقه ج: قسمت خروجی باید بنابه اهداف تجاری سازندگانِ نقشه مشتری فرق کند، اما می‌تواند چشم‌اندازها و معضل‌های کشف‌شده و فرصت‌های تمرکز روی پیشرفت (۷) را شرح دهد، همچنین ممکن است به مالکیت داخلی بپردازد.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید