با توجه به مطالب فوق‌الذکر در هر زمان که عقد قرض مابین طرفین منعقد گردد، مال وارد دارایی قرض‌گیرنده می‌شود و قرض‌دهنده باید آن را به او تسلیم کند و در صورت خودداری از اجرای این تعهد قرض‌گیرنده می‌تواند تقاضای خسارت تأخیر کند یا حتی در مورد نقصان مال عقد قرض را فسخ کند، حتی اگر مال به سبب حوادث خارجی نقص یافته باشد.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید