به‌علاوه قرض‌دهنده مسئولیت عیب و ضرری را که در اثر مال مورد قرض به قرض‌گیرنده وارد می‌شود، بر عهده دارد به شرطی که از آنها مطلع باشد و به قرض‌گیرنده اطلاع نداده باشد.
هنگامی که قرض‌گیرنده اراده بر پرداخت مثل مال کرد، قرض‌دهنده باید آن را بپذیرد وگرنه قرض‌گیرنده می‌تواند با پراخت آن به دادگاه از مسئولیت مبرا گردد (ماده‌ی ۲۷۳ ق.م ).
در نوشتن این مطلب از کتاب عقود معین دکتر کاتوزیان بهره برده شده است.
chetor.com=منبع
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید