راهکار پیش‌بینی‌شده‌ی حقوق برای حفظ این دسته از اطلاعات، یک قرارداد است که در آن طرفین توافق می‌کنند تا اطلاعات مبادله‌شده را محرمانه تلقی کنند و آن را نزد اشخاص ثالث که ممکن است از آن اطلاعات سوءِاستفاده کنند، افشا نکنند. به‌این‌ترتیب قرارداد محرمانگی، قراردادی خصوصی و مطابق ماده‌ی ۱۰ قانون مدنی ایران، میان افراد و شرکت‌هاست که در آن افراد متعهد می‌شوند که اطلاعات خاصی را که به هر دلیلی به آن دسترسی دارند، نزد اشخاص ثالث فاش نکنند. این قرارداد می‌تواند میان یک شرکت و پیمانکارانی که به‌دلیل انجام پروژه نیازمندِ دسترسی به اطلاعات کسب‌وکار هستند، میان دو نفر که قصد دارند به کمک یکدیگر کسب‌وکار را راه‌اندازی کنند و هرکدام ایده‌ها و طرح‌های خود را در نظر دارند و به‌طورکلی میان هر شخصی که اطلاعات ارزشمندی دارد و ناگزیر است به هر دلیلی این اطلاعات را در اختیار اشخاص دیگر بگذارد، منعقد می‌شود.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید