QR مخفف عبارت «کدهای واکنش سریع» یا (Quick Response Code) است که به صورت مربعی شکل بوده و نخستین بار توسط محققی ژاپنی ابداع شد. برخلاف بارکدهای استاندارد UPC که از خطوط عمودی و اعداد تشکیل شده‌اند، یک کد QR نه تنها حاوی اطلاعات بسیار بیشتری است، بلکه می‌توان به سرعت به اطلاعات گسترده‌ای که در آن وجود دارد، دسترسی پیدا کرد.
کدهای QR تنها توسط ماشین قابل رمزگشایی هستند – یعنی چنین کدهایی برای رایانه‌ها قابل درک‌تر از این متنی است که در حال خواندنش هستید! کدهای QR مصارف گسترده‌ای دارند و از رهگیری محصولات گوناگون گرفته تا شناسایی آیتم‌های مختلف را شامل می‌شود. اما هدف اولیه از ساخت چنین کدی، کارکردشان به عنوان نسل جدیدی از بارکدهای UPC بوده است.
با این وجود، از آنجا که کدهای QR فاقد قابلیت‌های پیشرفته‌ای برای رهگیری بسته‌ها مثلاً در انبار یا کتابخانه‌ای بزرگ است، از آن‌ها برای کاربری‌های ساده‌تر استفاده می‌شود که شامل حوزه‌ی تبلیغات، بسته‌بندی محصولات، بیلبوردهای خیابانی و برخی وب سایت‌هاست.
نسرين رضاجو
دیدگاهتان را بنویسید