ماشین، لامپ، رایانه و تلفن همراه «محصول» هستند، اما منشأ آنها یک فکر است که آن را «ایده» می‌نامیم. اگر ایده وجود نداشت، محصولات به‌وجود نمی‌آمدند. جرج برنارد شاو این تفاوت را به‌خوبی توضیح داده است. او می‌گوید: «فرض کنید من و شما هرکدام یک سیب داریم. اگر سیب‌هایمان را با هم تعویض کنیم، باز هم هرکدام یک سیب خواهیم داشت، اما اگر هریک از ما یک ایده داشته باشیم و ایده‌هایمان را با هم تعویض کنیم، آن‌گاه هرکدام از ما دو ایده خواهیم داشت.» در اینجا سیب یک «محصول» است که تنها یک‌بار قابل استفاده است، اما مثلا روش پخت کیکِ سیب یک «ایده» است که بارها و بارها توسط افراد مختلف در هر زمان و مکانی قابل استفاده است. پس «ایده» برخلاف «محصول»، به خلاقیت نیاز دارد. داشتن ایده و دانشِ تولید محصولات، مهم‌تر از ساختن آنهاست.
ساختن، در واقع به معنی اجرای یک ایده است. بدون ایده، هیچ محصولی ساخته نمی‌شود. ایده و فکر خلاقانه می‌تواند بازدهی، سرعت و کیفیت محصول را متحول کند. نتیجه‌ی یک «ایده» اهمیت بسیار بیشتری نسبت به نتیجه‌ی یک «محصول» دارد. معمولا آنچه ما را از پیشرفتِ بیشتر بازمی‌دارد کمبود «محصولات» نیست، بلکه کمبود «ایده» است. به همین دلیل مهارتِ خلقِ ایده‌های جدید، ارزش بسیار بالایی دارد و قادر است زندگی ما را در تمام ابعاد بهتر و غنی‌تر کند. در ادامه روش‌هایی برای خلق ایده‌های نوآورانه را شرح می‌دهیم.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید