یکی از بروکراتیک‌ترین چیزها در مورد جلسات ارزیابی عملکرد فرم‌هایی است که از سر وظیفه پر شده و برای منابع انسانی ارسال می‌شوند. در هر بار ارزیابی عملکرد، باید اهدافی برای سال آینده تعیین شوند. بدترین مدیران آنهایی هستند که این اهداف را طوری فراموش می‌کنند که گویی محقق شده‌اند. هیچ‌گونه ارزیابی فصلی برای اطمینان از اینکه کارکنان در مسیر درست قرار دارند انجام نمی‌شود. کارکنان در میانه‌ی راه بازخوردی در ارتباط با اهداف دریافت نمی‌کنند و برای برگشتن به مسیر درست راهنمایی نمی‌شوند. سپس ۱۲ ماه بعد، فرم‌ها دوباره از پرونده‌ها بیرون کشیده می‌شوند تا باز درباره‌ی آنها صحبت شده و اهداف جدیدی تعیین شوند! این در حالی است که اگر قرار باشد هدفی مؤثر باشد، باید در تمام طول سال سرلوحه‌ی کار مدیر و کارمند باشد.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید