وام بانکی یکی از سنتی‌ترین و محافظه‌کارانه‌ترین روش‌ها برای تأمین سرمایه‌ی کسب‌وکارهای کوچک است. متأسفانه، یکی از سخت‌ترین کارها، گرفتن وام بانکی است. بانک‌ها علاقه‌ای به پرداخت وام به کسب‌وکارهای کوچک ندارند چون از کسب‌وکارهای بزرگ و وام‌های کلان، درآمد بیشتری خواهند داشت. اما با برخورد صحیح و ارائه‌ی طرح کسب‌وکار قابل قبول، ممکن است خوش‌شانس باشید و بتوانید وام بانکی بگیرید.
وام‌های تجاری معمول که بانک‌ها ارائه می‌کنند، غالبا شبیه به رهن است. برای این وام‌ها نرخ سود ثابت، پرداخت‌های ماهانه یا سه‌ماهه‌ی ثابت و تاریخ سررسید ثابت در نظر گرفته می‌شود. مدت زمان بازپرداخت وام‌ها به نوع وامی که می‌گیرید بستگی دارد؛ ممکن است وام کوتاه‌مدت (کمتر از سه سال)، یا بلندمدت (بیش از ۲۰ سال) باشد.
یکی از دلایلی که باعث می‌شود وام بانکی، منبع تامین مالی مناسبی برای کسب‌وکارهای جدید نباشد، این است که بانک‌ها معمولا درخواست وثیقه یا سایر دارایی‌های موجود در شرکت را دارند که همین مسئله باعث مصادره‌ی اموال شرکت در برخی از شرایط خاص می‌شود. کسب‌وکارهای جدید معمولا دارایی زیاد و وثیقه‌های آن‌چنانی ندارند. به همین دلیل وام‌های بانکی برای پروژه‌های ساخت‌وساز، خرید تجهیزات و گسترش و توسعه‌ی کسب‌وکارهای کوچک بهتر است.
اما با همه‌ی این حرف‌ها، تسلیم نشوید و برای دریافت وام بانکی تلاش کنید. اگر از قبل ارتباط محکمی با بانک‌های محلی دارید، ممکن است بتوانید آنها را متقاعد کنید که سرمایه‌ای برای شروع یک کار به شما اختصاص بدهند. فراموش نکنید که یک طرح کسب‌وکار (بیزینس پلن) منسجم و اهداف تجاری واقع‌گرایانه داشته باشید.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید