از دیگر راههای كاهش ضایعات نوسازی و توسعه ی فناوری است. هرگونه توسعه تكنولوژیك مستلزم افزایش مهارت كاركنان است كه می بایست به همراه سایر زمینه های موردنیاز مربوط به تغییرات تكنولوژیك به مورداجرا درآید. فناوری های جدید بر روی ساختار سازمانی، مهارتها، روابط كاركنان و مشاغل تاثیر خواهدگذاشت. لذا كلیه موارد فوق و سایر زمینه های مرتبط با آنها می بایست موردتجزیه و تحلیل دقیق قرار گرفته و اصلاحات یا تغییرات لازم جهت استفاده بهینه از آنها داده شود.
كلیه كاركنان باید ضمن استفاده از تواناییهای شخصی خود، با تشكل در گروههای كاری، نظرات و پیشنهـــادات سازنده ای را در ارتبـــاط با كاهش ضایعات و افزایش بهره وری ارائه كنند. در این رابطـــه می توان به ایجاد و اجرای نظام پیشنهادات و تشكیل گروههای كوچك كاری، نظیر گروههای كنترل كیفــی، گروه كاهش ضایعات، گروه افزایش بهره وری و گروههای حل مشكل كه متناسب با شرایط خاص سازمان باشد اشاره كرد. در كارهای گروهی علاوه بر غنای نظریات و عقاید ایجاد شده با تعامل گروهی، احتمال زیادی وجود دارد كه تصمیمات گروه به عمل منجر شود. زیرا این اعضای گروه بوده اند كه راهبردهــــای موردنظر را ایجاد و تصویب كرده اند. هرچه گروهها موثرتر و تعدادشان بیشتـــــر باشد، كار با كارآیی بیشتری انجام می شود، چون افراد بیشتری برای سرنوشت خود مسئولیت تقبل كرده اند. در كارگروهی سازمان در مواجهه با چالش در رقابت، از تعدد عقاید و نظریات بهره می برد و تك تك اعضای گروه نصیب بیشتری از آن می برند. اینكه عقاید و نظریات افراد را دیگر اعضای گروه می شنوند و مــی پذیرند، اعتماد به نفس آنان را تقویت می كند. مهمتر از همه، فرد از تنهایی خود خارج می شود.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید