مؤسسههای اعتبارسنجی همچون مودیز اینوسترز سرویس (Moody’s Investors Service) و استاندارد اند پورز (Standard & Poor’s)، ارائهی اوراق قرضه را تحقیق و تحلیل کردهاند تا ریسک نکول صادرکننده را اندازهگیری کنند. نتایج تحقیقات آنها رتبهبندی اعتباری است که سرمایهگذاران میتوانند آن را دنبال و با سایر صادرکنندگان مقایسه کنند.رتبهبندی استاندارد اند پورز در مقیاس AAA (ایمنترین) تا D است که یعنی صادرکننده پیش از این در نکول است. رتبهبندی مودیز از AAA شروع میشود تا C. فقط اوراقی که BBB یا بالاتر از آن رتبهبندی شدهاند «رتبهی سرمایه گذاری» در نظر گرفته میشود. هر رتبهای پایینتر از BBB یا BBB3 «بهدردنخور» تلقی میشود.
شاید بتوان ریسک نکول را یکی از اساسیترین انواع ریسک دانست. هر چه نباشد، نشاندهندهی شانس از دسترفتنِ سرمایهی سرمایهگذار است. همهی اوراق قرضهها، بهجز آنهایی که دولت صادر میکند، مقداری ریسک نکول دارند. این یکی از دلایلی است که اوراق شرکتی همیشه بهرهی بیشتری نسبتبه اوراق دولتی دارند.
مقاله بر گرفته از : سایت چطور دات کام
دیدگاهتان را بنویسید