‌ ‌اساساً‌ امروزه‌ نمی‌توان‌ تاثیر تکنولوژی‌ را بر روند تولید و بهبود آن‌ نادیده‌ گرفت. کاپن‌ و گلارز در یک‌ تحقیق‌ به‌ این‌ نتیجه‌ رسیده‌اند که‌ بهبود و پیشرفت‌ تکنولوژی‌ نه‌تنها موجب‌ کوتاه‌شدن‌ چرخه‌ عمر محصول‌ می‌شود بلکه‌ موجب‌ تغییر در بخشهایی‌ از بازار نیز می‌گردد. چرخه‌ کوتاه‌ عمر محصولات‌ و افزایش‌ رقابت‌ بر اهمیت‌ سرعت‌ و تناسب‌ سازمانی‌ می‌افزاید. تولیدکنندگان‌ اگر تجهیزاتشان‌ را طوری‌ طراحی‌ کنند که‌ نسبت‌ به‌ خطوط‌ و فرآیندهای‌ تولید تغییرپذیر و منعطف‌ باشند، موقعیت‌ بهتری‌ نسبت‌ به‌ رقبا در بازار کسب‌ خواهند کرد.

‌ ‌تولید انعطاف‌پذیر شرکت‌ را قادر می‌سازد تا محصولات‌ متعدد و متنوع‌تری‌ را تولید کند. از طرف‌ دیگر، منعطف‌بودن‌ فرآیند تولید، باعث‌ گسترش‌ تغییرات‌ سریع‌ در طرحها و افزایش‌ نوآوری‌ در سازمان‌ می‌گردد. از آنجایی‌ که‌ شرکت‌ می‌تواند با آهنگ‌ مناسب‌ تولیداتش‌ را مطابق‌ با نیاز و خواست‌ بازار تغییر دهد. به‌سهولت‌ نیز می‌تواند در برابر رقبا و تغییر تقاضای‌ مشتریان‌ مقابله‌ کند.

‌ ‌کریج‌ گالبریس‌ و آلکس‌ دنوبل‌ براین‌ اعتقاد هستند: «وقتی‌ که‌ فرآیند تولید براساس‌ تولید انعطاف‌پذیر طراحی‌ گردد از همان‌ امکانات‌ و تجهیزات‌ نیز می‌توان‌ برای‌ تولید محصولات‌ دیگر استفاده‌ کرد، بنابراین‌ محصولات‌ مشتری‌پسند در یک‌ طیف‌ وسیع‌ و به‌آسانی‌ ساخته‌ می‌شود.»

‌ ‌در دنیای‌ متحول‌ امروز هرگاه‌ شرکتی‌ بتواند در عرضه‌ محصولی‌ که‌ متناسب‌ با نیاز مشتریان‌ وبازار است‌ پیش‌ قدم‌ باشد، سود کلانی‌ را برای‌ سازمان‌ به‌ارمغان‌ خواهد آورد. تولید به‌روش‌ انعطاف‌پذیر، مدت‌ زمان‌ عرضه‌ محصول‌ به‌ بازار را کاهش‌ می‌دهد. ساکسینان‌ در تحقیقات‌ خود متوجه‌ این‌ نکته‌ شد که‌ زمان‌ متوسط‌ عمر کالا برای‌ کارخانجاتی‌ که‌ خطوط‌ تولید آنان‌ مجهز به‌ تکنولوژی‌ انعطاف‌پذیر است‌ 6 هفته‌ می‌باشد. این‌ مدت‌ برای‌ تولیدکنندگان‌ سنتی‌ و انبوه‌ که‌ فرایند تولید آنان‌ تنها براساس‌ یک‌ محصول‌ طراحی‌ شده‌ 16 هفته‌ است. مضافاً‌ زمان‌ مونتاژ در تولید انعطاف‌پذیر به‌ 4 روز کاهش‌ یافته‌ اما این‌ مدت‌ برای‌ سایر سازندگان‌ دیگر 6 هفته‌ است. در مجموع‌ مدت‌ زمان‌ تولید محصول‌ و عرضه‌ آن‌ در تولید انعطاف‌پذیر به‌ 9 ماه‌ کاهش‌ پیدا کرده‌ است. در حالی‌ که‌ این‌ مدت‌ برای‌ تولید انعطاف‌پذیر 2 سال‌ یا بیشتر است.

‌ ‌در زمینه‌ طراحی‌ و مهندسی‌ محصول‌ نیز، این‌ استراتژی‌ سازمان‌ را قادر می‌سازد، که‌ با تغییر در برنامه‌ کامپیوتری، طرحهای‌ خود را ظرف‌ چندروز تغییر دهد. در حالی‌ که‌ برای‌ سازمانهایی‌ که‌ به‌طور سنتی‌ و انبوه‌ تولید می‌کنند این‌ امر مستلزم‌ ماهها وقت‌ است.

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *