ناشر اوراق مزارعه با سپردن این اوراق و اخذ وجه از متقاضیان، اراضی قابل کشت را خریداری می‌کند و سپس اراضی خریداری شده را به موجب عقد مزارعه از طرف دارندگان اوراق مزارعه به کشاورزان می‌سپارد تا در آن اراضی محصول کشت کنند و در انتها محصول را با هم تقسیم نمایند. دارنده‌ی اوراق مزارعه، حکم مالک زمین مزروعی را دارد و کشاورز نقش عامل و ناشرِ اوراق، نقش وکیل مالک زمین را ایفا می‌کند. این اوراق تابع قرارداد مزارعه و منحصرا مربوط به زراعت و همه نوع محصول زراعی می‌شود.
اوراق مزارعه را مؤسسه‌ای مالی که در بخش کشاورزی فعالیت دارد در اختیار متقاضیان قرار می‌دهد. این مؤسسه با تحقیق و بررسی و کشف اراضی مناسب برای زراعت، متناسب با ارزش خرید، اوراق مزارعه منتشر می‌کند و با دریافت وجه حاصل از واگذاری این اوراق، اراضی مناسب را خریداری و با انجام عملیاتی چون زه‌کشی، کانال‌کشی و … آن اراضی را آماده‌ی کشت می‌کند و آن را طبق قرارداد مزارعه به کشاورزان می‌سپارد تا در آن زمین زراعت کنند و در انتهای سال زراعت، محصول حاصل را طبق قراردادی که بین‌شان بود تقسیم کنند.
اینگونه مؤسسات پس از تحویل سهم صاحبان اوراق مزارعه از محصول کشت شده و فروش آنها، ابتدا سهم حق‌الوکاله ی خود را برداشت می‌کنند و بعد سود را به صاحبان اوراق می‌دهند.
دارندگان اوراق مزارعه می‌توانند در پایان هر سال زراعی از سود اوراق استفاده کنند یا اینکه در صورت نیاز به وجه آن، آنها را در بازار ثانویه (بازار ثانویه محل دادوستد اوراق منتشر شده در بازار اولیه است) بفروشند. از آنجا که ارزش اراضی مزروعی به تناسب تورم افزایش می‌یابد، در نتیجه قیمت اوراق مزارعه نیز هنگام فروش در بازار ثانویه به مراتب بیشتر از قیمت اصلی آنها خواهد بود. و هرچه به پایان سال زراعی و زمان کشت محصول نزدیک‌تر شویم قیمت این اوراق هم بیشتر می‌شود.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید