عنصر روانی جرم توهین این موضوع را بررسی میکند که آیا شخص اهانتکننده عمداً و بهدلیل آزار و اذیت، به کسی اهانت کرده یا از اقدام خود قصدی نداشته و بهطور اتفاقی اهانت کرده است. قانونگذار برای احقاق رکن یا عنصر سوم جرم توهین سوءنیت مرتکب را کافی دانسته و صرفاً توهین و بهکاربردن الفاظ و عبارات ناشایست نسبت به افراد را مصداق جرم میداند. همچنین آزار دیدن شخص مورداهانت اهمیتی ندارد یا بهعبارت دیگر قصد نتیجه دادن بر فرد قربانی الزامآور نیست. بههمیندلیل اگر شخصی با قصد خوار و خفیف کردن دیگری به وی توهین کند، هرچند که طرف مقابل آزرده نشود، باز هم جرم توهین محقق شده و قابل مجازات است.
دیدگاهتان را بنویسید