به نظر می‌رسد زمانی که صحبت از ایده، کارآفرینی و استارتاپ می‌شود دیگر میدان رقابت به کشورهای طراز اول و توسعه یافته ختم نمی‌شود یا به عبارت دیگر، خلق ایده‌های نوین و ناب فرصتی برای کشورهای در حال توسعه است تا بتوانند مراحل بعد توسعه‌یافتگی را که با اقتصاد فعلی نمی‌توانند با توسل به این ایده‌ها اجرایی کنند. به این ترتیب، در کنار کشورهای توسعه یافته می‌توان شاهد اقتصادهای نوظهوری مانند سنگاپور و اندونزی شد که حتی با بضاعت خیلی کمتر به دنبال ایجاد اکوسیستم‌های محلی برای پرورش ایده‌هایشان هستند تا به ترتیب با صرف سرمایه‌هایی به ترتیب ۸۵۹ میلیون دلاری و ۶۰۰ میلیون دلاری در سه ماهه سوم سال ۲۰۱۶ از مزایای ایده‌های ملی خود بهره مند شوند.
کارآفرینان با نرخ فزاینده‌ای در اقتصادهای نوظهور در حال افزایش هستند. در حال حاضر هند با داشتن ۱٫۵ میلیارد دلار طرح در بودجه سال ۲۰۱۶ میزبان بزرگترین اکوسیستم‌های استارتاپی در شهرهای دهلی نو و بنگلور است. سائوپائولو با بیش از ۱۵۰۰ استارتاپ فعال در لیست ۲۰ اکوسیستم استارتاپی برتر است. ورشو میزبان حدود ۷۰۰ استارتاپ فعال بوده ودر کشور نایروبی می‌توان شاهد فعالیت استارتاپ‌های پیشرو آفریقایی مانند Ushahidi، M-PESA یا Brck بود. همچنین اکوسیستم‌های استارتاپ حوزه تکنولوژی فرصت‌های جدیدی برای اقتصادهای نوظهور نشان می دهد. کارآفرینان محلی توسعه راه حل‌های کسب‌وکاری جدید که تقاضاهای داخلی را تأمین می کند، توسعه می دهند. برای مثال، در کنیا، استارتاپ M-Kopa برای ساکنین مناطق دور از دسترس و خارج از شبکه انرژی تأمین می کند. به این ترتیب، دیگر پدیده Unicorn یعنی استارتاپ‌هایی با ارزش بالای یک میلیارد دلار دیگر مختص کشورهای اروپایی یا آمریکا نیست. استارتاپ‌های هند، چین و اندونزی مانند Lu.com، Flipkart یا Go-Jek، به این اهمیت دست یافتند.
نسرين رضاجو
دیدگاهتان را بنویسید