هدف اصلی «پنجره‌ی جوهری»، توسعه‌ی ناحیه‌ی گشوده بدون افشای اطلاعات کاملا شخصی است. ناحیه‌ی گشوده مهم‌ترین بخش پنجره‌ی جوهری است، زیرا هرچه همکاران بیشتر و بهتر یکدیگر را بشناسند، با همیاری، اثرگذاری و بهره‌وریِ بیشتری کار می‌کنند.
فرایند توسعه‌ی ناحیه‌ی گشوده «خودافشایی» یا «خودگشودگی» نام دارد و به معنای بده‌و‌بستان‌هایی است که در محیط کار بین شما و همکاران‌تان رخ می‌دهد.
با افشای اطلاعات، ناحیه‌ی گشوده به‌طور عمودی گسترش می‌یابد و ناحیه‌ی پنهان کوچک می‌شود. دیگران با ارائه‌ی بازخورد درباره‌ی چیزهایی که درباره‌ی شما می‌دانند موجب گسترش افقی ناحیه‌ی گشوده و کوچک شدن ناحیه‌ی کور می‌شوند.
با بده‌بستان‌های درست، به اشتراک گذاشتن و ارتباط با دیگران، بین اعضای تیم اعتماد شکل می‌گیرد.
ممکن است که درآغاز پنجره‌ی جوهری کمی پیچیده به نظر برسد اما درواقع درک آن خیلی ساده است. پنجره‌ی جوهری یک ابزار دیداری است که شِمایی از شخصیت‌تان را به شما ارائه می‌دهد و بر اهمیت تعامل، گشاده‌رویی و پذیرش بازخورد دیگران تأکید می‌کند.
افراد با ناحیه‌ی گشوده‌ی بزرگ‌تر، آمادگی بیشتری برای صحبت کردن دارند و برقراری ارتباط با آنها ساده‌تر است، این افراد صادق و روراست هستند و به‌خوبی با دیگر اعضای تیم کنار می‌آیند. درمقابل، صحبت کردن با افرادی با ناحیه‌ی گشوده‌ی کوچک دشوار است، آنها غیراجتماعی به نظر می‌رسند، تمایلی برای تعامل ندارند و معمولا نمی‌توانند با دیگران به‌خوبی کار کنند زیرا در نظر دیگران قابل‌اعتماد نیستند.
افراد با ناحیه‌ی کور وسیع دارای مسائل کشف‌نشده‌ی بسیاری هستند که هنوز با آنها رو در رو نشده‌اند؛ مشکلاتی که دیگران به‌روشنی از وجود آنها آگاهند. ممکن است که این افراد در کار با دیگران دچار اعتمادبه‌نفس پایین یا ناتوانی در کنترل خشم شوند.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید