استخدام شخصی که قرار است از راه دور با مجموعه‌ی شما کار کند برای سه گروه منفعت خواهد داشت:
۱. مجموعه‌ی شما؛ با این کار فاکتور موقعیت را که یک عامل محدودکننده به شمار می‌آمد حذف کرده‌اید و به استعدادهای سراسر جهان در زمینه‌های مختلف دسترسی دارید.
۲. مسئولان استخدام؛ آنها این فرصت را خواهند داشت تا گروهی با نیروهای متنوع در اختیار داشته باشند. تقریباً همه‌ی ما این را قبول داریم که اگر افراد با پیشینه و تخصص‌های مختلف را کنار هم گرد آوریم، به اطلاعات تازه‌ای دسترسی خواهیم داشت و دیدگاه‌های متنوعی را تجربه خواهیم کرد.
۳. کارمند؛ می‌تواند هرجا که می‌خواهد زندگی کند، نزدیک خانواده‌ی خود باشد و حتی در شهری اقامت کند که آب‌وهوایش را دوست دارد!
بیشتر سازمان‌ها اذعان دارند که نسبت به گذشته درباره‌ی تیم‌های مجازی ذهنیتی بازتر دارند، اما هنوز همان فرآیند قدیمی استخدام را در شهر خود و سراسر جهان پیش می‌گیرند. حضور در محل کار! برای تغییر این رویکرد، موانعی در ساختار، فرهنگ و طرز تفکرمان وجود دارد.
از لحاظ ساختاری، بسیاری از مجموعه‌ها سلسله مراتبی باقی مانده‌اند. کماکان به جای اینکه تصمیم‌ها از تیم‌هایی کوچک و مستقل گرفته شوند، از مقامات بالا گرفته شده و به مراتب پایین‌تر اعلام می‌شود.
از لحاظ فرهنگی، ملاقات‌های رو در رو هنوز هم نماد باروری و نتیجه‌بخشی محسوب می‌شوند. می‌خواهید کاری را به پایان رسانید؟ دور یک میز بنشینید و تمامش کنید!
و حالا، سرسخت‌ترین این موانع، طرز تفکر ماست! بسیاری از رهبران سنت‌گرا به کارمندان خود این‌قدرها هم آزادی عمل نمی‌دهند. چرا که نگران از دست دادن کنترل خود بر روی کارمندان‌شان هستند.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید