طبقه بندی مشاغل Classification، در این روش ابتدا طبقات شغلی نظیر مدیریت ارشد، مدیر، سرپرست، کارشناس ارشد، کارشناس، تکنسین، سرکارگر، کارگر و … مشخص و توسط شرح شغلی عمومی تعریف می شوند؛ سپس مشاغل با توجه به ویژگی‌های کلی و شباهتهایشان با تعریف انجام شده و دیگر مشاغل طبقه، تک به تک در یکی از این طبقات قرار می گیرند. ذکر این نکته مهم است که این تعریف متفاوت با تعریف طبقه بندی مشاغل در قانون کار ایران می‌باشد.
طبقه بندی مشاغل- مزایا:
۱– با توجه به اینکه این روش از طرف تعداد زیادی از سازمانها و شرکتها در طول سالیان متمادی استفاده شده است، از طرف کارکنان به راحتی پذیرفته می شود.
۲– به راحتی با سازمانهای بزرگ که دفاتر زیادی در مناطق جغرافیایی پراکنده دارند، سازگار می شود.
۳– با توجه به گسترده بودن سطوح به مدت زیادی می‌تواند بدون تغییر باقی بماند.
طبقه بندی مشاغل- معایب:
۱– توضیحات مشاغل در طبقه بندی وسیع تعریف می شوند؛ بنابراین مشخصاً برای مشاغل خاصی نبوده و باعث می‌شود برخی کارکنان حساس گروه شغلی را زیر سئوال ببرند.
۲– ارزیابی کنندگان بخاطر همین گستردگی می‌توانند سوء‌استفاده کنند.
سارا همای رضوی
دیدگاهتان را بنویسید