درواقع سوگند به این معنی است که شخصی برای اثبات حق خود، وقتی از راه دیگری نمی‌تواند حق یا باطل را ثابت کند، لفظ جلاله‌ی خداوند یا دیگر مقدسات را شاهد درستی سخن خود قرار می‌دهد. طبق ماده‌ی ۲۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی، در مواردی که صدور حکم دادگاه منوط به سوگند شرعی است، دادگاه به درخواست متقاضی، قرار اتیان سوگند (سوگند خوردن) صادر کرده و در آن، موضوع سوگند و شخصی را که باید سوگند یاد کند، تعیین می‌نماید.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید