سرمایه گذاری جسورانه، سرمایه‌ی اولیه یا سرمایه‌ی خصوصی هم نامیده می‌شود و اغلب برای کسب‌و‌کارهایی استفاده می‌شود که توانایی زیادی برای توسعه یافتن دارند. برای مثال یکی از شرکت‌های شناخته‌شده، شرکت دستگاه‌های دیجیتال (DEC) نام دارد که در سال ۱۹۵۷ تأسیس شد. تأسیس این شرکت از منابع مالی‌ای ممکن شد که از جورج دوریو (George Doriot)، مالک شرکت سرمایه گذاری جسورانه تحقیق و توسعه‌ی آمریکا (ARDC) به‌دست آمده بود.
منابع مالی به‌دست آمده از سرمایه گذاری جسورانه اساسا برای شرکت‌هایی استفاده می‌شود که برای دریافت وام از بانک‌ها سابقه‌ی عملکرد کافی ندارند. بیشتر شرکت‌های کسب‌و‌کار فناوری‌محور برای آغاز کار خود از سرمایه گذاری جسورانه استفاده کرده‌اند. در اکثر موارد، این شرکت‌ها باید به‌نحوی سود به‌دست آمده را با شرکتی که اقدام به سرمایه‌گذاری جسورانه کرده است به اشتراک بگذارند. برای این کار شرکت‌ها معمولا سهام خود را به شرکت سرمایه‌گذار می‌دهند.
به‌دست آوردن منابع مالی از طریق سهام مخا‌طره‌آمیز معمولا آسان نیست. در واقع درخواست بیشتر دارندگان کسب‌و‌کارها برای سرمایه‌گذاری جسورانه رد می‌شود. این درخواست فقط در صورتی مورد قبول واقع می‌شود که کسب‌و‌کار درخواست‌کننده، طرح کسب‌وکاری داشته باشد که به‌راحتی موفقیت و سود‌دهی بالای شرکت را در یک بازه زمانی پنج‌ساله نشان بدهد.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید