مدیران برای اتخاذ بهترین تصمیم برای سازمان نیاز به اطلاعات خاصی دارند. آنها از این اطلاعات برای سه عملکرد اصلی مدیریتی شامل برنامهریزی، اجرا و کنترل بهره میبرند. اطلاعات مالی برای تعیین بودجه، تحلیل گزینههای مختلف بر مبنای هزینه، تعدیل برنامهها به موازات نیازهای تازه و کنترل و نظارت بر کارهای در حال اجرا به کار میرود.
چنان که میبینید حسابداری سیستمی چندجانبه است که افراد متفاوتی با نیازهای گوناگون در آن دخیل هستند. با در نظر داشتن کاربردها و استفادههای متنوعی که اطلاعات حسابداری دارد، پاسخ انجمن حسابداری آمریکا به این سؤال که حسابداری چیست ؟ از این قرار است: «فرایند شناسایی، اندازهگیری و انتقال اطلاعات اقتصادی به منظور فراهم کردن امکان قضاوت و تصمیمگیریِ مبتنی بر اطلاعات برای افرادی که از این اطلاعات استفاده میکنند.»
برای اینکه استفاده از اطلاعات مالی آسان باشد، حسابداری باید بر مبنای قوانین و قواعد خاصی که به آنها «اصول» میگوییم انجام شود. اصول حسابداری قوانین یا قواعدی را فراهم میکند که فعالیتهای حسابداری را هدایت میکنند. این قوانین اصول حسابداری پذیرفتهشدهی همگانی (Generally Accepted Accounting Principles) یا به اختصار (GAAP) نامیده میشوند. این اصول توسط هیئت استانداردهای حسابداری مالی تعیین شده که یک کارگزار غیردولتی متشکل از حسابداران و مشارکتکنندگانی از صنایع و سازمانهاست. دلایل قانعکنندهای برای سازمانها، از ممیزی گرفته تا گزارش درآمدها برای درخواست وام از بانک، وجود دارد که به یک استاندار توافقشدهی کلی پایبند باشند.
نتیجهی نهایی به دست آمده از تمام این اطلاعات حسابداری چیست ؟ دلایل نگهداری اطلاعات حسابداری را گفتیم. نتیجهی نهایی ثبت تمامی این اطلاعات تهیهی صورتهای مالی است. صورتهای مالی امکان از نظر گذراندن موقعیت مالی یک سازمان را در یک نگاه فراهم میکنند. صورتهای مالی خلاصههایی از اطلاعات عملیاتی فراهم میکنند که افراد درون و بیرون سازمان از آنها استفادهی فراوانی دارند. صورتهای مالی در یکی از این دو دستهی کلی قرار میگیرند:
گزارش وضعیت/ موجودی: این صورتهای مالی وضعیت مالی یک سازمان را در یک لحظهی مشخص زمانی نشان میدهند.
- گزارش وضعیت مانند عکس فوری است.
گزارش جاری: این صورتهای مالی جریان اطلاعات مالی را در یک بازهی زمانی نشان میدهند.
- گزارش جاری مانند فیلم است.
دیدگاهتان را بنویسید