طرفین قرارداد سرمایه گذاری استارتاپ باید پیش از انعقاد قرارداد، شرایط کسب‌وکار و شرکت خود را برای انعقاد این قرارداد کنترل کنند. آیا برای انعقاد قرارداد به توافق عدهٔ خاصی از سهامداران و شرکا نیاز است؟ آیا سقف مشخصی برای سرمایه‌گذاری/پذیری در اساسنامهٔ شرکت‌ها در نظر گرفته شده است؟
۱. مبلغ، شرایط و نحوهٔ سرمایه‌گذاری
سرمایه می‌تواند به‌صورت نقدی، غیرنقدی، منقول و غیرمنقول یا سود سهام باشد. اگر سرمایه‌گذاری به‌شکل نقد باشد باید مشخص شود که این مبلغ چقدر است؛ همچنین اگر سرمایه‌گذار، سهام شرکت دیگری را به‌عنوان سرمایه می‌آورد، این سهام باید ارزش‌گذاری شود. همچنین ممکن است سرمایه غیرنقدی باشد، برای مثال تجهیزات یا نیروی کار. پس به‌طور کلی نکتهٔ مهم تعیین ارزش سرمایه‌ای است که وارد شرکت می‌شود. سرمایه‌گذاری می‌تواند زمان‌بندی داشته باشد، یعنی سرمایه‌گذار در فواصل معین و در بخش‌های گوناگون، سرمایهٔ خود را وارد شرکت یا استارتاپ کند. توصیه می‌شود که حتما جدول زمان‌بندی در قرارداد یا ضمیمهٔ آن پیش‌بینی شود.
۲. دستاورد سرمایه‌گذار
نکتهٔ مهم دیگر این است که سرمایه‌گذار در این قرارداد چه دستاوردی خواهد داشت؟ ممکن است در ازای سرمایه، میزان مشخصی سهام (ممتاز یا عادی) به سرمایه‌گذار منتقل شود؛ یا بدون واگذاری سهام، سرمایه‌گذار تنها سود مشخصی را در فواصل زمانی مشخص دریافت کند. انتقال امتیازات (مانند مشارکت در حقوق مالکیت فکری) یا تعیین امتیازات مشخص برای سهام اختصاص داده شده به سرمایه‌گذار (مانند حق رأی بیشتر در مجامع یا کسب کرسی در هیئت مدیره) از مزایایی هستند که می‌توان در ازای سرمایه دریافت کرد. همچنین توصیه می‌شود که زمان سوددهی سرمایه و دریافت سود توسط سرمایه‌گذار در قرارداد تعیین شود.
۳. حفظ محرمانگی و حقوق مالکیت فکری
طرفین قرارداد سرمایه‌گذاری ممکن است در جریان مذاکره ها و انعقاد قرارداد و همچنین پس از انعقاد قرارداد، در جریان اطلاعات و اسنادی قرار بگیرند که درصورت لزوم باید محرمانگی و حفظ حقوق مربوط به آنها پیش‌بینی شود. این بند می‌تواند بازه‌ٔ زمانی بیشتری نسبت به مدت قرارداد داشته باشد.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید