جهت چهارمین شرط از شرایط اساسی صحت معامله بر اساس مادهی ۱۹۰ قانون مدنی است و در فقه به معنای غرض و داعی (انگیزه) بهکار رفته است. در حقوق، اصطلاح جهت عبارت است از هدف
بر اساس مادهی ۱۹۰ قانون مدنی یکی دیگر از شرایط اساسی صحت معامله این است که موضوع معامله، معین باشد. منظور از معین بودن این است که مورد معامله نباید مردد دو یا چند
قانونگذار در مادهی ۱۹۰ قانون مدنی قائل به تفکیک قصد و رضا شده است. رضا عبارت است از شوق درونی و تمنا و تمایل انسان به انجام عمل حقوقی، اما هرگاه این تمایل و خواست به
برای ایجاد عقد مضاربه رعایت شرایط عمومی در رابطه با صحت عقود ضروری است. این شرایط اختصاص به عقد خاصی ندارد و همهی عقود و قراردادها را در برمیگیرد. قانون مدنی
در مفهوم اصطلاحی، مضاربه عقدی است که بهموجب آن یک نفر مالی را در اختیار دیگری قرار میدهد تا با آن تجارت کند و در سود حاصل هر دو باهم شریک باشند و مفاد مادهی ۵۴۶
عقد مضاربه از منظر قانون عملیاتی بدون ربا چگونه است؟ ارکان عقد مضاربه کدام است؟ نحوهی تقسیم سود بین طرفین عقد مضاربه چگونه است؟ در این مقاله به بررسی و تشریح
سود مضاربه منفعتی است که در اثر فعالیت و کوشش تجاری حاصل میشود، اما ربا محصول کوشش و فعالیت نیست، همچنین ربا مقدار ثابت و معینی است که در قرض یا معامله تعیین
تعریف سود مضاربه: سود مضاربه عبارت است از منفعتی که در اثر خرید اشیا و فروش آنها به قصد تجارت حاصل میشود. بنابراین تعریف سود مضاربه بایستی حتما ناشی از یک عمل تجارتی
مضاربهی مطلق و مقید؛ مضاربهی مطلق، مضاربهای است که درآن تجارت خاصی شرط نشده باشد که در این صورت عامل هر قسم تجارتی را صلاح بداند میتواند انجام بدهد ولی در طرز
ج. ارکان عقد مضاربه در مورد طرفین عقد مضاربه قابل ذکر است که مضاربه همچنانکه ممکن است بین یک مضارب و یک مالک منعقد شود، گاهی اوقات ممکن است بین یک مضارب و چند مالک
ب. مقتضای عقد مضاربه مقتضای عقد به مقتضای ذات و مقتضای اطلاق تقسیم میشود. منظور از مقتضای عقد اثری است که از عقد ناشی میشود. مقتضای ذات عقد عبارت است از اثری که
الف. ماهیت عقد مضاربه مضاربه عقد است نه ایقاع، به دلیل اینکه برای تشکیل مضاربه ارادهی دو شخص لازم است و با وجود یک اراده مضاربه منعقد نمیشود و عقد در اصطلاح فقهی