یکی از ویژگی‌های مهم یک ETF فرصت آربیتراژ است. وقتی قیمت ETF از خالص ارزش دارایی (NAV) سهام منحرف می‌شود، مشارکت‌کنندگان می‌توانند وارد عمل شوند و از تفاضل‌ها سود
برای بازخرید سهم‌ها، یک مشارکت‌کننده‌ی با اختیار قانونی یا مجاز، بخش بزرگی از ETF را می‌خرد، آن را به بانک نگهدارنده می‌فرستد و معادل همان، سبدی از سهام تکی را
اوراق بهادارETF حق قانونی مالکیت بخشی از سبد اوراق سهام را تصریح می‌کنند. خلق یک ETF در آمریکا مستلزم این است که مدیر صندوق، برنامه‌ی جامعی را به کمیسیون بورس و اوراق
در مقایسه با صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، ETFها ، پدیده‌ی نسبتا جدیدی هستند. گرچه نخستین ETFها شاخص‌های وسیع بازار را ردیابی می‌کردند اما ETFهای جدیدتر طوری طراحی
درک چگونگی کار اکثر صندوق‌های قابل معامله در بورس ساده است. یک ETF در بازار بورس مانند سهام معامله می‌شود و شبیه صندوق سرمایه گذاری مشترک است. عملکرد آن یک شاخص مبنا
صندوق ETF چیست؟ صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) را می‌توان مؤلفه‌ی ارزشمندی در سند دارایی هر سرمایه‌گذار (از مدیران مالی پیچیده‌ترین سازمان‌ها گرفته تا یک
تعدادی از ETFها دارای گزینه‌هایی هستند که می‌توان آنها را معامله کرد. می‌توان از آنها برای خلق راهبردهای متفاوت سرمایه‌گذاری در ارتباط با ETF مبنا استفاده کرد. این
از ویژگی‌های ETFها، مخصوصا در مقایسه با صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک سنتی، پایین بودن قیمت سالانه‌شان است. ماهیت منفعلانه‌ی سرمایه‌گذاری مبتنی بر شاخص، کاهش
همان‌طور که قبلا اشاره شد، ETFها برای تکرار عملکرد شاخص یا کالای مبنای خود طراحی شده‌اند. سرمایه‌گذاران همواره می‌دانند دقیقا چه دارند می‌خرند و می‌توانند ببینند
از آنجا که ETFها شاخص اسناد دارایی‌ای هستند که به‌صورت منفعلانه مدیریت می‌شوند، نسبت به صندوق‌های سرمایه‌گذاری عادی، مزایای مالیاتی بیشتری دارند. آنها به‌خاطر
معمولا هر ETF سود سهامی را که از سهام مبنا دریافت شده است در هر فصل پرداخت می‌کند. هرچند، سهام مبنا سود سهام را در سراسر فصل پرداخت می‌کنند. از این جهت، این صندوق‌ها
ETFها به‌طور مداوم قیمت‌گذاری می‌شوند؛ آنها را می‌توان در بازار بورس در طول روز کاری و تجاری، خرید و فروش کرد. از آنجا که ETFها مانند سهام معامله می‌شوند، می‌توان
