کارآفرینان جوان و بااستعداد زیادی برای پذیرفته‌شدن در بهترین شتاب‌دهنده‌ها درخواست می‌دهند. تیم‌های خوش‌شانس وارد شهر و محیطی جدید می‌شوند، ساعت‌های زیادی در کنار دیگران در یک دفتر کار می‌کنند و به روز ارائه‌شان فکر می‌کنند که در برابر سرمایه‌گذارهای ثروتمند قرار گرفته‌اند.

برای فهم بهترِ گام‌های مختلف فرایند شتاب‌دهنده‌‌ها اجازه بدهید از مثال Y Combinator استفاده کنیم که مدلی است که در سیلیکون‌ولی از آن استفاده می‌کنند. نخستین گام در فرایند شتاب‌دهنده، فرستادن درخواست است. در Y Combinator کاندیدا‌ها فرمی اینترنتی پر می‌کنند که اطلاعات مربوط به مؤسسین شرکت را جمع می‌کند و درباره‌ی طرح کلی ایده‌‌شان از آنها سؤال می‌کند. برای پرکردن فرم درخواست هیچ هزینه‌ای دریافت نمی‌شود. البته برخی شتاب‌دهنده‌ها این هزینه را دریافت می‌کنند. Y Combinator یادآور می‌شود که افراد حاضر در شرکت، مهم‌تر از خود ایده‌ هستند، چرا که ممکن است در فرایند شتاب‌دهنده تغییرات زیادی در ایده‌ی اولیه ایجاد شود.

پس از اینکه درخواست افراد خوانده شد، Y Combinator افراد را به سیلیکون‌ولی دعوت می‌کند تا با آنها رودررو مصاحبه کند. روز بعد تصمیم می‌گیرند به افراد پاسخ مثبت بدهند یا منفی. شتاب‌ دهنده برای تیم‌هایی که پذیرفته می‌شوند، ۱۲۰هزار دلار پول در نظر می‌گیرد که ۷درصد آن سهم شرکت است. اگر تیم نتوانسته باشد شرکتی تأسیس کند، شتاب‌دهنده به آنها کمک می‌کند تا شرکت‌شان را تأسیس کنند.

 

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *