مثل روش قبلی، رسانههای اجتماعی نیز به عنوان ابزاری مهم، نه ضروری، در بیشتر برنامههای بازاریابی محسوب میشوند. اگر راهکار شما این است که پستی با این مضمون بگذارید که :«هی بچهها، ما یک وبسایت جدید راه انداختیم باید یه سری بهش بزنید!»، به گفتهی آرون این ریسک وجود دارد که در نظر مخاطب آزاردهنده به نظر بیایید تا ارزشمند. «به همین خاطر به این کار “سخنپراکنی” میگوییم و این یعنی شما به جای صحبت کردن با آنها، سرشان جیغ بکشید.»
پراکندن پیام دیگر تاثیرگذار نیست. آرون توضیح میدهد که «مردم دوست ندارند سرشان داد بکشید، آنها میخواهند مثل یک انسان با آنها صحبت کنید. آنها میخواهند با شما (یا برندتان) رابطه داشته باشند. پلتفرمهای اجتماعی برای اجتماعی بودن طراحی شدهاند. وقتی شما به سخنپراکنی میپردازید، خود را از برقراری ارتباط با مخاطب محروم میکنید. بازاریابی امروز به شدت به رابطهی شما با مخاطبتان وابسته است.»
علاوه بر این، اگر شما آنچنان در برقراری رابطه با مخاطب خود تلاش نکردهاید، هیچ کس اصلا پیامهای شما را نخواهد دید (یقینا فیسبوک و اینستاگرام این روزها چنین شرایطی دارند). آرون میگوید: «الگوریتمهای این رسانهها چنین وضعیتی را ایجاد کردهاند، در نتیجه شما باید رابطه داشته باشید پیش از آنکه محتوای مورد نظر خود را با دنبالکنندگان به اشتراک بگذارید.»
بسیاری از کارآفرینان بر این باور هستند که باید در تمام رسانههای اجتماعی حضور داشته باشند؛ آنها خودشان را زیادی غرق این چیزها میکنند. شما فقط باید در جایی حضور داشته باشید که مشتریانتان حضور دارند. به گفتهی آرون، مثلا اگر مشتریان شما از فیسبوک استفاده نمیکنند، نیازی به حضور در فیسبوک نیست.


دیدگاهتان را بنویسید