هفت بُعد فرهنگ توسط دو مشاور مدیریت به نام‌های فون ترامپنار و چارلز هامپدن ترنر، معرفی شد. این مدل در نسخه‌ی سال ۱۹۹۷ کتاب «Riding the Waves of Culture» چاپ شد. ترامپنار و هامپدن ترنر پس از صرف ده سال تحقیق درباره‌ی اولویت‌ها و ارزش‌های افراد در بسیاری از فرهنگ‌های سراسر جهان، به این مدل دست یافتند. آنها در فرایند تحقیق، پرسشنامه‌هایی را به بیش از ۴۶۰۰۰ مدیر در ۴۰ کشور ارسال کردند. طبق یافته‌های آنها، تفاوت‌‌های افراد از فرهنگ‌های مختلف، تصادفی نیست و این تفاوت‌ها بسیار خاص و حتی قابل‌پیش‌بینی است. دلیلش این است که هر فرهنگی چارچوب فکری، ارزش‌ها و باورهای خودش را دارد و عوامل گوناگون دارای اولویت‌های متفاوتی هستند.
ترامپنار و هامپدن ترنر به این نتیجه رسیدند که اختلافات فرهنگی، حاصل اختلاف در اولویت‌بندی هفت بُعد زیر توسط افراد است:
جهان‌گرایی در برابر جزء‌گرایی؛
فردگرایی در برابر جمع‌گرایی؛
روابط خاص در برابر روابط گسترده؛
بی‌تفاوت بودن در برابر هیجانی و احساساتی بودن؛
اکتساب در برابر انتساب؛
توالی زمانی در برابر تقارن زمانی؛
درون گرایی در برابر برون‌گرایی.
در ادامه به بررسی مفصل هریک از این ابعاد می‌پردازیم:
شما می‌توانید از این مدل برای درک بهترِ افراد از فرهنگ‌های مختلف استفاده کنید تا جلوی سوءِتفاهم‌های احتمالی را بگیرید و از یک رابطه‌ی کاری خوب با آنها لذت ببرید. این مدل به‌ویژه برای کسانی مفید است که با افرادی از سراسر جهان معاملات کاری دارند یا مدیریت گروه مختلفی از افراد به‌عهده‌ی آنهاست.
نکته‌ای که در این مدل بر آن تأکید می‌شود این است که یک فرهنگ لزوما بهتر یا بدتر از فرهنگ دیگری نیست، بلکه انسان‌ها با پیش‌زمینه‌های فرهنگی مختلف، انتخاب‌های متفاوتی دارند.
این مدل درباره‌ی چگونگی سنجش اولویت‌های افراد در هر یک از این ابعاد نیست. بنابراین، بهتر است از آن به عنوان یک راهنمای کلی برای تعامل با افرادی از فرهنگ‌های مختلف استفاده کنید.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید