واحد پولهای مجازی بهدلیل مشکلات اعتماد به مؤسسات مالی و تبادلات دیجیتالی شکل گرفت. با اینکه خیلیها حتی این واحد پولی را بهعنوان «پول» قبول ندارند، واحد پولی مجازی مستقل از بانکهای سنتی هستند و ممکن است در نهایت روزی بهعنوان رقیب آنها پذیرفته شوند.
اول از همه توضیح دهیم که سه عبارت در این حوزه وجود دارد که گاهی به اشتباه بهجای هم استفاده میشوند. این سه عبارت شامل واحد پول مجازی، دیجیتال و رمزنگاری شده هستند.
الف) واحد پول مجازی (Virtual Currency)
برای اولینبار در سال ۲۰۱۲، بانک مرکزی اروپا، پول مجازی را بهعنوان نوعی پول غیرمجاز و دیجیتالی معرفی کرد که معمولا توسط توسعهدهندگان آن تولید و کنترل میشود و در بین اعضای یک جامعه مجازی خاص مورداستفاده و پذیرش است.
سال گذشته، وزارت خزانهداری ایالات متحده گفت «واحد پول الکترونیکی مثل واحد پول سنتی عمل میکند، اما تمام خصوصیات آن را ندارد و همانطور که گفته شد قانونی نیست».
ب) واحد پول دیجیتال (Digital Currency)
نوعی واحد پول مجازی است که بهطور الکترونیکی ساخته و ذخیره میشود. برخی از این پولهای دیجیتال رمزنگاری شدهاند، اما همهی آنها اینگونه نیستند.
ج) واحد پول رمزنگاریشده (Cryptocurrency Currency)
از تعاریف بالا، به پول رمزنگاریشده میرسیم. پول رمزنگاریشده زیرمجموعهای از واحد پول الکترونیکی است که برای امنیت، رمزنگاری شده است؛ بهطوریکه تقلب کردن در این نوع پول بسیار دشوار است. یکی از ویژگیهای شاخص این واحد پولی این است که توسط یک مقام مرکزی صادر نمیشود.
۲. پول الکترونیکی بیتکوین از کجا آمد؟
بیتکوین (Bitcoin) یک واحد پول رمزنگاریشده است. در سال ۲۰۰۸ گروهی از برنامهنویسان به نام مستعار «ساتوشی ناکوموتو» بیانیهای در توصیف واحد پول الکترونیکی صادر کردند. بعد در سال ۲۰۰۹ نرمافزاری روانهی بازار کردند که اولین شبکهی بیتکوین و پول رمزنگاریشده بود. بیتکوین تولید شد تا قدرت دولتها و بانکهای مرکزی را بگیرد و قدرت را به دستان مردم بازگرداند.
تاکنون حدود ۱۲ میلیون بیتکوین در جریان است. هرچند زمانی که بیتکوین خلق شد، برنامهنویسان توضیح دادند که تعداد بیتکوین تا عدد ۲۱ میلیون محدود میشود. در این لحظه براساس چارت بیتکوین، قیمت هر یک بیتکوین ۱۴.۹ هزار دلار است. قیمت این واحد پولی در ماه مِی ۲۰۱۴، معادل ۴۶۰ دلار بوده است!
دیدگاهتان را بنویسید