رهبر نباید لزوما از دلایل هر چیز آگاهی دقیقی داشته باشد. رهبر خوب کسی است که جرئت اقدام کردن و دل به دریا زدن دارد. این فرد میتواند در خلال مشکلات و ابهامات مدیریت اوضاع را به دست بگیرد.
آنچه فرقی اساسی میان رهبری مؤثر و عادی ایجاد میکند؛ مدیریتِ مرزِ باریکِ میان دانش و اجراست. وارِن بافِت (Warren Buffet ) معروف، رمز موفقیت خود را در رهبری و سرمایهگذاری اینطور عنوان میکند: «وقتی همه حریص و عجول هستند، بترسید و وقتی همه در ترس و نگرانی هستند، حریص و عجول باشید.
تنها عدهی کمی هستند که به عمق معنای این نصیحت پی میبرند و این عدهی کم نیازی به این نصیحت ندارند، چرا که آن را از قبل به عنوان استراتژی پیروزیشان به کار بردهاند. در مثال قبلی، فرد سرمایهگذار باید کمی صبر به خرج میداد، در شرایط بحرانی خرید سهام را متوقف میکرد و منتظر گذر طوفانهایی میشد که اوضاع را تحت تأثیر قرار داده بودند. برای بقا و رشد باید مقاومت به خرج داد. همیشه لازم نیست که همرنگ جماعت بشوید و در هر مسیری که همه حرکت میکنند، قدم بردارید.
در دنیای امروز و بهویژه درمورد استارتاپها نیز قضیه به همین صورت است؛ استراتژی همراهی با جمع شما را از فرصتهای رشد عقب نگه میدارد. اگر میخواهید موفق باشید و قواعد بازی را به نفع خود تمام کنید، باید جسور باشید، خطر کنید و متفاوت عمل نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید