در ماده‌ی ۵۲۳ با عبارت «و نظایر اینها» به حصری نبودن ماده تأکید شده است؛ به اين معنا كه مصاديق ديگری به غير از آنهایی كه در قانون آمده است نير در اين رابطه صدق می‌کند.

در این مورد، جاعل (جعل کننده)‌ به ساختن یک نوشته یا سند (یعنی نوشته‌ای که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد است) اعم از رسمی یا غیررسمی اقدام می‌كند. یعنی برای مثال به درست کردن یک شناسنامه، وصیت‌نامه یا… دست می‌زند. مسئله‌ی مورد توجه در جرم جعل اسناد این است که نوشته یا سندِ درست‌شده باید قابلیت ایراد ضرر به غیر را داشته باشد.

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *