۱. هزینه‌های مازاد

برخی از قرارداد‌های بیمه شامل هزینه‌های مازاد می‌شوند. هزینه‌ی مازاد عبارت است از میزان پولی که در هربار استفاده از بیمه باید از جیب خودتان پرداخت کنید. برای مثال اگر با خودرو‌یتان تصادف کرده باشید و هزینه‌ی کلی تعمیر آن ۲ میلیون تومان و مازادی که برعهده‌ی خودتان است ۵۰۰ هزار تومان باشد، شما ابتدا باید ۵۰۰ هزار تومان را پرداخت کنید و پس از آن شرکت بیمه ۱٫۵ میلیون تومان باقی‌مانده را پرداخت می‌کند. گاهی وقت‌ها پرداخت مازاد اجباری است (برای مثال بیمه‌ی خودرو برای راننده‌های جوان). در موارد دیگر می‌توانید حق بیمه‌ی بالاتری پرداخت کنید تا هزینه‌ی مازاد را کاهش بدهید یا آن را به‌طور کامل حذف کنید. به‌طورکلی هرچه هزینه‌ی مازادی که پرداخت می‌کنید بیشتر باشد، حق بیمه‌ی کمتری پرداخت خواهید کرد.

۲. دوره‌ی انتظار

برخی از قرارداد‌های بیمه شامل یک دوره‌ی انتظار هستند، به این معنا که شما پس از خرید بیمه باید مدتی صبر کنید تا بتوانید از قرارداد بیمه‌تان استفاده کنید. برای مثال باید ۱۲ ماه صبر کنید تا بتوانید هزینه‌های دندان‌پزشکی‌تان را دریافت کنید.

ممکن است بتوانید دوره‌ی انتظار بعضی از قرارداد‌ها را تغییر بدهید. اگر بخواهید دوره‌ی انتظار را افزایش بدهید، حق بیمه‌ی کمتری پرداخت خواهید کرد. درنتیجه لازم است مشخص کنید که آیا می‌توانید مدتی برای دریافت هزینه‌ از بیمه صبر کنید یا خیر.

۳. استثنا‌ء‌

استثناء‌ها مواردی هستند که تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گیرند. درنتیجه اگر چنین مواردی رخ بدهد، بیمه هزینه‌ی آنها را تقبل نمی‌کند.

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *