موثرترین راه ایجاد پیوند علمی، منطقی و قانونی یبن وکیل مدافع و قاضی، ارتباط مکتوب یا دفاع کتبی است و دفاع کتبی بر پایه‌ی لایحه یا لوایح دفاعی وکیل مدافع شکل
می‌گیرد.اولین کار وکیل مدافع این است که احراز و مشخص کند که آیا این مدعی، به جهات منطقی، قانونی و حقانی دارای وصف خواهان هست یا نه، اکر هست چرا و به چه
دلیل و اکر نیست چرا و به چه دلیل؟
درست است که آماج اصلی این کتاب شرح «آیین وکالت» است اما ضرروری است نگاهی کوتاه به شرایطی که در آن وکیل مدافع مبادرت به اجرای امر وکالت می‌کند
افکنده شود.
وکیل مدیر معضل حقوقی موکل است.
وکیل باید برای برخورد با موارد پیش‌بینی نشده مهارت و توانایی تصمیم‌گیری فوری داشته باشد.
یکی از ویژگی‌های ضروری برای وکیل مدافع چه از جهت حضور به موقع در دادسرا و دادگاه و چه از جهت حضور به هنگام در دفتر خود «وقت شناسی» است.
آراستگی، برازندگی، تمیزی، شیک و اطو کشیده بودن از ویژگی‌های بارز وکیل مدافع است.
وکیل مدافع نشسته در ردیف اول باید یکوشد همکار معارض وکالتی خود را دعوت به نشستن در همان ردیف بنماید و به هنگام امضای صورت جلسه و به هنگام خروج از
دادگاه او را مقدم بر خود بشمارد.
وکیل مدافع حق ندارد «به هر نحو ممکن» پیروز پرونده شود.
«آیین وکالت» بر آن است که بگوید وکیل مدافع سخت‌کوش برخوردار از دانش عمومی و حرفه‌ای و توانمند به خوب نوشتن و خوب گفتن باید در جهت پیروزمند کردن موضع
قانونی موکل‌اش گام بردارد اما نه به هر قیمتی و نه به هر نحو ممکن و نه از راه دست یازیدن به هر وسیله‌ای. بلکه با حرکت در مسیر شرافتمندانه‌ی دفاع.
طراحی دفاع اولین و مفدم‌ترین کار وکیل مدافع است و ۹۰٪ وکالت همان است و ۱۰٪ باقی‌مانده، اجرای دفاع است.
وکیل مدافع نمی‌تواند به آسودگی مبادرت به نوشتن دادخواست و شکایت و لایحه کند مگر آنکه با بخشی از علم منطق آشنایی داشته باشد.
اجرای وکالت به صورت شرافتمندانه، حرکت در مسیر دشوار و جان‌کاه رنج است.
وکیل تنها شخصیتی است که رییس و مرئوس خود است.
به تاریخ که نگاه کنید عمده‌ی رهبران سیاسی – اجتماعی محبوب دنیا حقوق خوانده و وکیل دادگستری بوده‌اند.
اتخاب موکل هماهنگ با شخصیت و منش وکیل اولین گام درست در اجرای وکالت است.
لازم است که بین وکیل و موکل هماهنگی شخصیتی وجود داشته باشد و یا اینکه موکل از وکیل حرف‌شنوی و اثرپذیری داشته باشد.
وکیل صاحب سبک را می‌توان از روی لوایح دفاعی‌اش شناخت. ایده‌آلل این است که وکلای دادگستری بکوشند، تلاش کنند و زحمت بکشند تا صاحب سبک شوند.
برای ایجاد دفاعی متفاوت ضروری است که به ساختار دفاع اندیشه شود و پس از غور و بررسی و تامل و تفکر درباره ساختار دفاع است که به طراحی دفاع و نهایتا ابداع
دفاعی دیگر گونه می‌رسیم.
تحکیم پیوند بین شکل و محتوا، پیوند بین صورت و مضمون از وظایف مبرم وکیل مدافع است.
وکیل مدافع هنرپیشه‌ای است که روی نقش خود کار می‌کند.
تاکتیک‌های دفاعیعنی روش‌های مرحله به مرحله‌ای که وکیل انتخاب می‌کند برای رسیدن به آن هدف کلی.
وکیل باید در درجه ای از شناخت نسبت به موضوع پرونده، جوانب آن و مستندات قانونی حاکم بر آن رسیده باشد که بتواند با غرق شدن در نقش خویش از عهده‌ی کار
برآید و پس از پایان دفاع مورد تحسین همه‌گان بالا گفته واقع شود.
در ایفای نقش وکیل دو عامل بیان و حرکت تاثیر تعیین کننده دارند و تسلط وکیل بر این دو باید بر اساس موضوع پرونده شکل بگیرد.
وکیلی که غرق در نقش خود نشود و نتواند شخصیت واقعی خود را ارائه کند، هنوز مراحل درک وسیع نقش آفرینی در دفاع را نیافته است.
بیان برای وکیل مدافع وسیله‌ای است که چنان‌چه تسلط کافی بدان داشته باشد می‌تواند بر ضریب موفقیت خود بیافزاید.
وکیل مدافع انسانی است هوشمند که موکل از او می خواهد آگاهانه در شرایط پیشنهادی در دادگاه برای رساندن پیام راستین و واقعی‌اش و اجرای دفاع‌اش نزد قاضی
به جای او حاضر شود.
اجرای دفاع نوعی هنر است که توسط کار به‌هم‌فشرده‌ی افراد دلداده به قضا و شوریده به عدالت انجام می رسد.
وکلا وظیفه دارند دفاع هر موکلی را که به آن‌ها مراجعه می‌کند به شرط این که او را دارای حق و بزه دیده و مال باخته و آبرورفته تشخیص دهند پذیرفته و برای حصول
نتیجه دست به کارهای قانونی، اخلاقی و منطقی بزنند.
وکلا وظیفه دارند دفاع اشخاص بزه‌کار را با اعمال شهامت اخلاقی و مدنی قبول کرده و از حقوق قانونی آن‌ها به عنوان بزه‌کار متهم دفاع کنند، اما وکلا حق ندارند که
وانمود کنند که مجرم بی‌گناه است.
دفاع وکیل مدافع همانند اجرای بازیگر باید مبتنی بر شناخت کامل نسبت به عوامل ایجاد کننده‌ی دفاع از قبیل محتویات پرونده و مستندات قانونی و … باشد. هرچه این
شناخت کامل‌تر باشد، دفاع نیز موفق‌تر است.
وکیل مدافع باید آمادگی این را داشته باشد که از تکنیک‌های دفاع یا بهره‌برداری از قطعات پازل استفاده‌ی به موقع و ماهرانه کند.
وکالت یک فن است، یک هنر است، فن و هنر کاربردی که باید در مسیر آزمون و خطا و کسب تجربه آن را آموخت.
کار وکیل مدافع صرفا دفاع از موکلین در دادگاه ها در قبال دریافت حق الوکاله نیست. دفاع اجتماعی نیز هست. دفاع عمومی نیز هست.
«وکیل» بازیگری است که در نقش واقعی خود ظاهر می شود.
وکالت، هم کار خلاقه است و هم باید پشتوانه‌ای از دانش و تکنیک و تجربه داشته باشد.
دفاع به معنای جلوگیری و دور کردن موانع و تجاوزی است که به حقوق حقه مردم وارد می‌شود.
دفاع از حق مظلومین وظیفه اصلی و افتخار وکیل دادگستری است. این وظیفه وقتی به خوبی انجام می‌شود که ما بتوانیم دفاعمان را در دادگاه به نحو احسن ارئه
کنیم.
دفاع وقتی محکم و قوی است که واجد شرایط لازم باش: یعنی روان باشد، جامع و کامل باشد، آزاد باشد، دفاع کننده در معرض خطر قرار نگیرد.
یک شرط دفاع خوب این است که وکیل مدافع دارای شجاعت در دفاع باشد.
وکالت مشخصه‌اش این است که وکیل دادگستری باید از بین شجاعان جامعه انخاب شود.
وقتی یک وکیل محدود شد، یا مورد اهانت قرار گرفت در واقع این دفاع است که مورد محدودیت و مضیقه قرار می‌گیرد.
عرصه‌ی دفاع محدود و منحصر و تکراری و کلیشه‌ای نیست، دفاع باید همواره همزاد نوآوری باشد.
وکیل مدافع باید با ادبیات داستانی، شعر کلاسیک و شعر نو، امثال و حکم و طنز و فولکلور و ادبیات مردمی یا به عبارت دیگر با ادبیات کوچه و بازار آشنا باشد.
روزمره‌گی و روزمردگی، به روز نبودن و فسیل بودن تخریب‌گر دفاع خلاقه و متفاوت است.
وکیل خوب ناخودآگاه را می آشوبد و به خودآگاه می‌کشاند، کاری می‌کند که دیده شود، فهمیده شود و جلب توجه کند و این امر اتفاق نمی‌افتد مگر با به کار گرفتن جریان
سیال ذهن و بدیهه‌سرایی.
منبع : http://www.fathilawfirm.com/Ahmad_Fathi_Books
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید