پس از انعقاد یا شکل‌گیری عقد اجاره، حقوق و تکالیفی برای هریک از طرفین به‌وجود می‌آید. برای مثال به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تکالیف مالک )اجارهدهنده) می‌توان به این مورد اشاره کرد که مالک موظف است مالی را که اجاره داده است در اختیار مستأجر قرار دهد به‌گونه‌ای که وی بتواند از آن به‌طور کامل بهره ببرد. در صورتی که اجارهدهنده از انجام این تکلیف خودداری کند، می‌توان از دادگاه اجبار او را درخواست نمود و چنانچه اجبار وی ممکن نباشد، مستأجر می‌تواند قرارداد اجاره را فسخ نماید (برهم بزند(
در مقابل وی مستأجر هم موظف است که در موعد مقرر در قرارداد، اجاره‌بها را به مالک پرداخت کند. در صورتی که مستأجر در موعد مقرر در قرارداد اجاره‌بها را پرداخت نکند، اجارهدهنده در ابتدا باید برای او اظهارنامه‌ای ارسال نماید. اگر در طول یک سال دو مرتبه به علت عدم پرداخت اجاره‌بها این کار را انجام دهد ولی مستأجر همچنان اجاره‌بهای خود را نپردازد، مالک می‌تواند از دادگاه بخواهد که حکم تخلیه را صادر نماید. بنابراین مالک نمی‌تواند به صرف یک بار عدم پرداخت اجاره‌بها توسط مستأجر، برای تخلیه‌ی ملک درخواست نماید. همچنین باید توجه نمود که اگر چنانچه مالک مبلغی به عنوان ودیعه یا تضمین و مشابه آن از مستاجر دریافت کرده باشد، در صورتی می‌تواند تخلیه ملک خود را از مستأجر درخواست نماید که این وجه را به مستأجر پرداخت نماید. در عرف به مبلغی که مستأجر در ابتدا به‌عنوان تضمین به مالک پرداخت می‌کند، رهن گفته می‌شود
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید