- حدود: مجازاتی هستند که موجب، نوع، میزان و کیفیت اجرای آن در شرع آمده است.
- قصاص: که مجازات اصلی جنایات عمدی بر نفس، اعضا و منافع است.
- دیات: که مالی است که در شرع برای جنایات غیرعمدی بر نفس، اعضا و منافع یا جنایات عمدی در صورتیکه به قصاص نینجامد.
- تعزیرات: که مجازاتی است غیر از موارد بالا، هرگاه فرد مرتکب خلاف شرع یا مقررات حکومتی شود.
در مورد مجازاتهای تعزیری دادگاهها میتوانند تا حدودی متفاوت عمل کنند. به این معنا که میتوانند انگیزهی مرتکب و وضعیت ذهنی او، شیوهی ارتکاب جرم، سوابق فرد یا اقدامات او پس از جنایت را در مجازات او دخالت دهند و به تناسب مجازات را مخفف یا مشدد نمایند.
مجازات جرایم تعزیری در قانون مصوب ۹۲ به ۸ درجه، از شدید تا خفیف، تقسیمبندی شدهاند. به این معنا که درجهی اول مجازات؛ حبس بیش از ۲۵ سال، جزای نقدی بیش از ۱ میلیارد ریال، مصادرهی کل اموال و انحلال شخص حقوقی است. این شدیدترین درجه است.
ار طرف دیگر درجه هشتم شامل حبس تا سه ماه، جزای نقدی تا ده میلیون ریال و شلاق تا ده ضربه است.
مجازاتی که تا به اینجا از آنها صحبت شد، مجازات اصلی جرم هستند. جرم میتواند مجازات تکمیلی (تتمیمی) و تبعی هم داشته باشد.
که به تعریف مختصری از آنها اشاره میشود.
مجازات تکمیلی: مجازاتی است که علاوه بر مجازات اصلی بر مجرم بار میشود. این مجازات حتما باید در حکم ذکر شوند اما میتواند اختیاری باشد یا حتی اجباری مثل ضبط اشیای تحصیل شده از جرم.
مجازات تبعی: به عنوان اثری است که بر محکومیت بزهکار بار میشود. یعنی اولا در حکم ذکر نمیشود و ثانیا پس از اجرای حکم و گذشت زمانی که مدنظر قانونگذار است مجرم میتواند اعادهی حیثیت کند. در صورت پیشبینی در قانون، قاضی مجبور به اعمال آن است.
دیدگاهتان را بنویسید