کارمندان استثنایی اعتقاد راسخ دارند که همیشه می‌توان مسائل را بهتر کرد و حق هم با آنها است! هیچ‌کس به اندازه‌ی کافی «رشدیافته» نیست و در بحث توسعه‌ی فردی درجه‌ای به نام «قابل قبول» وجود ندارد. جدای از اینکه کارها چقدر خوب پیش می‌روند، کارمندان استثنایی همیشه به دنبال پیشرفت هستند و گهگاهی به خوشان جایزه می‌دهند.
۷. وقتی مشکلی وجود دارد، متوجه می‌شوند و درستش می‌کنند
خواه مشکل، گیر کردن کشوی یک میز باشد، خواه روندی وقت‌تلف‌کن و ناکارآمد که جریان مالی بخشی از سازمان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، کارمندان استثنایی به سادگی از کنار مشکلات عبور نمی‌کنند. جمله‌ی «ای بابا! این همیشه همین شکلی بوده!» در فرهنگ واژگان‌شان وجود ندارد! آنها مشکلات را به صورت مسائلی می‌بینند که باید حل شوند، به همین سادگی!
۸. مسئولیت‌پذیر هستند
اگر شما مدیری هستید که سعی دارید از یک گزارش سرهم‌بندی‌شده سردرآورید، آزاردهنده‌ترین جمله‌ای که ممکن است بشنوید این است: «این که تقصیر من نیست!» کارمندان استثنایی مسئولیت‌پذیر هستند. آنها پایِ کار و تصمیمات‌شان و همه‌ی نتایج خوب و بد آن می‌ایستند. آنها به جای اینکه امیدوار باشند کسی متوجه اشتباهات‌شان نشود، خودشان آنها را به مدیران‌شان اطلاع می‌دهند. زیرا می‌دانند که وظیفه‌ی مدیران سرزنش کردن افراد نیست، بلکه برای راست‌وریس کردنِ کارها آنجا هستند.
۹. قابل عَرضه هستند
«قابل عَرضه» معانی متعددی دارد. این مفهوم در درون سازمان، به معنی «دوست‌داشتنی» است. کارمندان استثنایی محبوب همکاران‌شان هستند. آنها بااخلاق هستند و مهارت رهبری نیز دارند که دیگران نسبت به آن جذب می‌شوند، حتی اگر رسما در موقعیت رهبری نباشند. در بیرون سازمان نیز، «قابل عرضه» بودن به این معناست که می‌توانید برای عرضه و نمایش مناسب برندتان روی آنها حساب کنید. مدیران با خیال راحت این کارمندان را مأمور ملاقات با مشتریان‌شان می‌کنند و بدون نگرانی درباره‌ی اینکه چه خواهند گفت و چه خواهند کرد، به نتیجه‌ی کار امید می‌بندند.
۱۰. افراد سمّی را خنثی می‌کنند
سروکار داشتن با افراد مشکل‌ساز برای اکثر مردم طاقت‌فرسا و آزاردهنده است. کارمندان استثنایی با مهار کردن احساسات خود، تعاملات‌شان را با چنین افرادی کنترل می‌کنند. آنها هنگام برخورد با افراد سمّی، رویکردی عاقلانه دارند. احساسات خود را شناسایی می‌کنند و اجازه نمی‌دهند خشم یا عصبانیت‌شان به آتش چنین افرادی دامن بزند. همچنین دیدگاه آن فرد را نیز در نظر می‌گیرند و توانایی یافتن راه‌حل و زمینه‌های مشترک را دارند. حتی وقتی سررشته‌ی کار از دست خارج می‌شود، افرادی با هوش هیجانی بالا توانایی این را دارند که فرد سمّی را چندان جدی نگیرند و اجازه ندهند که شکستشان بدهد.
برگرفته از : سایت چطور دات کام
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید