قبل از تأسیس یک جوینت ونچر، مهم این است که معیارها و اهداف عملکرد را با جزئیات تعریف کنید و مشخص کنید که این اهداف و معیارها چگونه محاسبه و گزارش میشوند. مجموعهی اولیهی معیارها میتواند به انتخاب شریکتان کمک کند و شما میتوانید آن را در فاز برنامهریزی استراتژیک تعریف کنید. برای نمونه اگر یک شریک بالقوه در پی این باشد که بر رشد تمرکز کند ولی شریک دیگر بر تولید سود تمرکز داشته باشد، این مشکل در معیارها انعکاس مییابد و کمک میکند تا همان ابتدا، ناهماهنگی در اهداف مشخص شود.
برقراری سازوکاری برای معیارها که بتوان آنها را هماهنگ با اولویتهای استراتژیک درحالتغییر و نوسانات بازار اصلاح کرد نیز بهاندازهی تعریف مجموعه اولیهی معیارها حایز اهمیت است. در اغلب موارد هیئت مدیره باید در مورد تغییرات مذاکره و آنها را تأیید کنند (البته با حضور نمایندگان همهی شرکا). هرچند، یک سازوکار سالانه برای ارائه و هماهنگسازی تغییرات میتواند تمام شرکا را ترغیب کند تا تأثیرگذاری مستمر معیارها را در نظر داشته باشند و فرایند را با سرعت ردیابی کنند.
۷. برای تغییر و خروج برنامهریزی کنید
مهمترین عاملی که جوینت ونچر را از شرکتهای ادغامی و اکتسابی متمایز میکند این است که ساختار جوینت ونچر به صورت موقت ایجاد شده است و پس از رسیدن به اهداف دو طرف تغییر می کند. بد نیست بدانید که درصد اندکی از جوینت ونچرها تا چندین دهه به حیات موفقیتآمیز خود ادامه میدهند و در اغلب موارد تکامل مییابند. برای نمونه، شریکی سهام خود را میفروشد و وقتی به اهداف استراتژیک خود رسید (یا نرسید) رابطه را کاملا قطع میکند.
برای اینکه جوینت ونچر و شرکا بتوانند به تغییرات بازار واکنش نشان بدهند، باید بهطور کامل و شفاف در توافقنامههای معامله، یک استراتژی خروج تعریف کنند.
یک استراتژی قوی برای خروج، معمولا از مؤلفههای زیر تشکیل شده است:
- محرکههای خروج (تعیین تاریخ نقطهی عطف، سیر نزولی معیارهای عملکرد و پایینتر بودن از هدف)
- سناریوهای خروج (انتقال سود، فروش یا IPO اجباری، خاتمه دادن به شراکت)
- رویکرد ارزشگذاری (استفاده از شخص ثالث برای انجام ارزشگذاری، شراکت با شریکی که پیوسته مرتکب نکول میشود).
برگرفته از : سایت چطور دات کام
دیدگاهتان را بنویسید