گزارشگری مالی، مفهوم گسترده‌ای است که صورت های مالی، یادداشت‌های پیوست صورت های مالی و افشای اطلاعات در داخل پرانتز (parenthetical disclosures)، اطلاعات تکمیلی (مانند تغییر قیمت‌ها) و سایر ابزارهای گزارشگری مالی (مانند بحث‌ها و تجزیه‌وتحلیل‌های مدیریتی و نامه به سهامداران) را شامل می‌شود. گزارشگری مالی تنها منبع اطلاعات موردنیاز برای افرادی است که درمورد شرکت‌های تجاری، تصمیم‌های اقتصادی می‌گیرند.
تمرکز اصلی گزارشگری مالی، اطلاعات مربوط‌به عایدات و اجزای آن است. معمولا اطلاعات مربوط‌به عایداتی که بر حسابداری تعهدی (accrual accounting) مبتنی است، بهتر از دریافت‌های نقدی و پرداخت‌ها، توانایی فعلی و آتی شرکت در تولید گردش نقدی مثبت را نشان می‌دهد.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید