از آنجا که ETFها شاخص اسناد دارایی‌ای هستند که به‌صورت منفعلانه مدیریت می‌شوند، نسبت به صندوق‌های سرمایه‌گذاری عادی، مزایای مالیاتی بیشتری دارند. آنها به‌خاطر پایین‌ بودن گردش اوراق بهادار، درآمد سرمایه‌ای بیشتری تولید می‌کنند و در مقایسه با آن‌ دسته از صندوق‌های سرمایه‌گذاری که به‌طور فعال مدیریت می‌شوند، درآمد سرمایه‌ای کم‌تری را تحقق خواهند بخشید. یک ETF شاخص فقط اوراق بهادار را برای نشان دادن تغییرات در شاخص مبنای خود می‌فروشد. صندوق‌های سرمایه‌گذاری سنتی این درآمدهای سرمایه‌ای تحقق‌نایافته را به موازات افزایش ارزش سهام سند دارایی انباشته می‌کنند. وقتی صندوق آن سهام را می‌فروشد، سود سرمایه را به نسبت مالکیت سرمایه‌گذاران بین آنها توزیع می‌کند. این فروش منجر به مالیات بیشتری برای مالکان صندوق‌های سرمایه‌داری خواهد شد.

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *