سرمایه گذاری جمعی، با رویکرد رایجی که کسب‌وکارها برای تأمین سرمایه از آن استفاده می‌کنند، متفاوت است. در روش سنتی اگر بخواهید برای شروع یک کسب‌وکار یا معرفی یک محصول جدید به بازار، سرمایه جمع کنید، لازم است:
طرح کسب‌وکارتان را آماده کنید؛
تحقیقات بازار را انجام بدهید:
نمونه‌ی اولیه بسازید؛
و سپس ایده‌‌ی خود را به سرمایه‌گذاران فرشته، افراد ثروتمند، سازمان‌ها، بانک‌ها، حامیان سرمایه‌گذار و شرکت‌های سرمایه‌گذاری بفروشید.
در این روش گزینه‌های شما تنها به چند مورد محدود شده‌اند. می‌توانید این رویکرد تأمین مالی را همچون یک قیف ببینید که شما و ایده‌تان در سر پهن آن هستید و سرمایه‌گذاران در سر باریک قیف قرار دارند. اگر نتوانید در زمان درست سرمایه‌گذار مناسب را پیدا کنید، زمان و پول‌تان را از دست می‌دهید.
اما در سرمایه گذاری جمعی قیف وارونه است. این رویکرد با کارآفرینی، ایجاد یک پلت‌فرم، نمایش دادن محصول و به اشتراک گذاشتن منابع، مدل سنتی را بسیار ساده و مؤثر می‌کند. در روش سنتی ماه‌ها وقت صرف می‌کنید تا افرادی را از میان شبکه‌ی خودتان انتخاب کنید، سرمایه‌گذارهای بالقوه را بررسی کنید و زمان و پول‌تان را صرف می‌کنید تا آنها را برای سرمایه‌گذاری متقاعد کنید. اما در روش سرمایه گذاری جمعی، فرصت‌های بیشتری در اختیار خواهید داشت و دسترسی به افراد علاقه‌مندی که آماده‌اند به کسب‌وکار شما کمک کنند، بسیار ساده‌تر خواهد بود چرا که شما از هزاران نفر می‌خواهید با خرید یک سهم ۲۰ دلاری، در سرمایه‌گذاری مشارکت کنند و در عوض در سود محصولی که برای اولین بار وارد بازار می‌شود، سهیم شوند یا پاداش بگیرند.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید