اجازه دهید نگاه دقیقتری به تک تک این موارد بیندازیم و راهحلهایی برای اجتناب و رفع هر کدام از آنها پیشنهاد دهیم.
۱. منابع ناسازگار
همهی ما باید در محیط کار به یک سری منابع دسترسی داشته باشیم، این منابع میتوانند وسائل مورد نیاز ما در دفتر کار، کمکهایی از طرف همکارانمان یا حتی اتاق جلسه باشند. وقتی بیشتر از یک فرد یا گروه به منبع خاصی نیاز داشته باشد، اختلاف پیش میآید.
اگر شما و همکارانتان به خاطر دسترسی به منابع با هم اختلاف دارید، برای رسیدن به توافق میتوانید از تکنیکهایی مانند مذاکرهی بُرد-بُرد یا مدل تأثیرگذاری استفاده کنید.
همچنین اگر مدیریت تیم بر عهدهی شماست، میتوانید با فراهم آوردن منابع مورد نیازِ افراد و گروههای مختلف از بروز این نوع درگیریها خودداری کنید. به آنها بیاموزید چطور زمان و منابعشان را اولویتبندی کنند، همچنین چطور برای اجتناب از این نوع اختلافات با هم مذاکره کنند.
اگر افراد به خاطر منبع خاصی با هم اختلاف دارند، از هر دو طرف درخواست کنید که بنشینند و دربارهی نیازهایشان با هم صحبت کنند. بحث آزاد حول محور مشکل، میتواند به افراد کمک کند تا از دیدگاه طرف دیگر آگاه شوند و نسبت به هم و نیازهای یکدیگر احساس همدلی داشته باشند.
۲. سبکهای ناسازگار
افراد مختلف بسته به نیازها و شخصیت فردیشان روشهای کاری متفاوتی دارند. مثلا، بعضی از افراد دوست دارند کارشان را در دقیقهی نود انجام بدهند، در حالی که دیگران نیاز به ساختار مشخص و ضربالاجل زمانی دقیق دارند. با این حال، وقتی سبکهای مختلف کاری با هم تقابل پیدا میکنند، ناسازگاری به وجود میآید.
برای اینکه این گونه اختلافات در تیمتان بروز نکنند، زمانی که گروه خود را تشکیل میدهید به سبکهای کاری افراد و وظایف افراد در گروه دقت کنید.
همچنین میتوانید کارمندان را تشویق به انجام تست شخصیتشناسی، از جمله تست شخصیتشناسی مِیِر-بریگز کنید. این کار میتواند به آنها کمک کند تا سبکِ کاری دیگران را راحتتر بپذیرند و انعطافپذیرتر باشند.
دیدگاهتان را بنویسید