یکی از مهمترین موانع توسعه اقتصادی در کشورهای در حال توسعه کمبود سرمایه است. همین سرمایه کم نیز بدلیل نبود فرهنگ سرمایه گذاری ، صرف فعالیتهای غیراقتصادی می شود. شرکتهای تعاونی از طریق آموزش اعضا و ایجاد زمینه های سالم اقتصادی قادرند در کاهش میزان مصرف افراد و در نتیجه افزایش پس انداز دخالت نموده و این سرمایه ها را در جهت سرمایه گذاری در تولید هدایت کنند.
تعاونی ها می توانند این وجوه متمرکز شده را در یک صندوق تجمیع کرده و با انجام عملیات بانکی موجب بکار افتادن آن در جریان سرمایه گذاری گردند.
تعاونی ها می توانند رابطه سالمی بین اعضا و موسسات اعتباری و مالی از جمله بانکها ایجاد کرده و نیازمندی های تسهیلاتی اعضا را مرتفع سازند . بدیهی است تعاونی ها قادرند تضمین مطمئن تری برای موسسات وام دهنده تامین کنند .خود این تعاونی ها می توانند از محل وجوه تمرکز شده به اعضا وام داده و بار سنگین بهره های طاقت فرسا را از این طبقه بردارند و صرفه جویی حاصل از ان مجدد به اعضا باز می گردد.
مجيد وهابيان طهرانى
دیدگاهتان را بنویسید