رهبرانی که هوش هیجانی بالایی دارند می‌دانند و این باور را پذیرفته‌اند که هیچ اتفاقی «معنایی» فراتر از آنچه ما به آن اختصاص می‌دهیم ندارد. با پاسخی که به این سوال
رهبری با فشار عجین است. فشار با خود استرس به همراه می‌آورد و به دنبال آن نیاز به رها شدن از این استرس حس می‌شود. متاسفانه اغلب اوقات ما برای فرونشاندن استرس به دنبال
اگر صادقانه به این سوال پاسخ ندهید، در مواجهه با زمان‌هایی که برای انتخاب گزینه‌ای که با عقاید شما همخوانی ندارد، تحت فشار هستید به شدت در معرض سقوط از آنچه مایه‌ی
زمانی که هویت خود یا دیگران را با شغل، عنوان یا دستاوردهایشان تعیین می‌کنید، بدیهی است که این کار اگر منصب بالایی داشته باشید برایتان خوشایند به نظر بیاید. اما
وقتی رهبری افرادی را بر عهده دارید، باید انتظارش را داشته باشید که علاوه بر تصمیمات و چرایی اتخاذ آنها، درباره‌ی خودِ شخصیت‌تان نیز مورد سوال واقع شوید. اگر
اگر همه چیز مطابق با چیزی پیش می‌رود که می‌خواهید از خود بر جای بگذارید، چه آثار و نشانه‌ای از میراث شما باقی خواهد ماند؟ دیگران چگونه خواهند فهمید که این میراث،
تمرکز کردن بر نتایج حاصله و رسیدن به اهداف برای هر کسی در جایگاه رهبری آسان است. رهبرانِ دارای هوش هیجانی بالا فهمیده‌اند چیزی که واقعا مهم است نه تیک خوردن کنار
شاید این سوال ساده به نظر برسد، زیرا همه‌ی ما می‌دانیم که جواب درست این است: «من مسئول زندگی‌ام هستم.» اما این سوال درباره‌ی آن احساس و عقیده‌ی پنهانی است که به آن
یک رهبرِ دارای هوش هیجانی بالا، رهبری است که دائم در تغییر و تحول است. تشخیص آنچه پیش از این بدان باور داشته‌ایم و هم اکنون آن را اشتباه می‌دانیم، به ما شکلی کمیاب از
